මහනුවර සිංහල බෞද්ධ ජ්‍යෙෂ්ඨ පුරවැසියන්ගේ සංවිධානය
මහනුවර සිංහල- බෞද්ධ ජ්‍යෙෂ්ඨ පුරවැසියන්ගේ සංවිධානය විසින් 2014 දෙසැම්බර් 2 දින ඉදිරිපත් කරන ලද සිය (100) පනත සංදේශයේ ඇතුළත් කරුණු සාරාංශ කර මෙහි දැක්වේ. අදාල සමස්ථ සංදේශය මෙම පති්‍රකාව අවසානයේ annex 1 දැක්වෙන ලිපිනයෙන් ද ලබාගත හැකිය.
- එක් රටක්, එක් රාජ්‍යයක් හා එක් ජාතියක්
2. එක් නීතියක් / මේ යටතේ තේස වලමෙයි සහ මුස්ලිම් නීතිය අහෝසි කිරීම.
3. එක් රාජ්‍ය භාෂාවක් – සිංහල (උතුරු නැගෙනහිර බහුතරය දෙමළ වන තන්හි දෙමළ භාෂාව සාධාරණය භාවිතය)
4. බුද්ධාගම රාජ්‍ය ආගම
5. පක්ෂ දේශපාලනයෙන් විනිර් මුක්ත උත්තරීතර ජාතික උපදේශක මණ්ඩලයක්
6. ජනතා ඡන්දයෙන් පත් වන ජනාධිපතිවරයෙකු සහිත ජනරජයක්
7. මහජන මන්තී්‍රවරුන් 150 කට හා අමාත්‍යවතුරුන් 20 කට නොවැඩි අමාත්‍ය මණ්ඩලයක් සහිත රජයක්
8. උත්තර මන්තී්‍ර මණ්ඩලයක්
9. ජාතික සැලසුම් මණ්ඩලයක්
10. පළාත් සභා අහෝසි කොට රුහුණු, පිහිටි, මායා තුන් රට නැවත පිහිටුවා රට, දිශාව, කෝලරය සහ ගම පදනම යටතේ රටේ පාලනය ප්‍රතිව්‍යුහ ගත කිරීම.
11. නීතියේ ස්වාධීනත්වය රකින ස්වාධීන අධිකරණයක්
12. ජනතා ශ=භ-සෙත මුල් තන්හිලා කි්‍රයා කරන නිර්දේශ – පාලනීයකරණය වු ස්වාධීන රාජ්‍ය සේවයක්
13. ජාති හා ආගම් පදනම් කොට ඇති දේශපාලන පක්ෂ සියල්ල අහෝසි කොට ජාතික දේශපාලන පක්ෂ පමණක් නීතිගත කිරීම සහ දිස්ති්‍රක් සහ අනුපාත ඡන්ද ක්‍රමය අහෝසි කොට සෑම මැතිවරණ කොට්ඨාශයකටම ජනතාවට සමීප මහජන නියෝජීතයෙකු ඇති වන පරිදි මැතිවරණ ක්‍රමයක් ඇති කිරීම. - රටේ ඉතිහාසය සහ සම්ප්‍රදායට ගැළපෙන හා ජාතියේ අනාගත අපේක්ෂාවන් සාක්ෂාත් කරගත හැකි නව ආණ්ඩු ක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් ස්ථාපිත කිරීම.
15. 1954 නේරු / කොතලාවල ගිවිසුම කි්‍රයාත්මක කොට, මේ රටට පමණක් ආදරය හා බැඳීමක් ඇති පුරවැසියන් කිරිමේ පදනමක් සකස් කිරීම.
16. මුහුදු මට්ටමේ සිට අඩි 5000 කට ඉහළ සියළු ප්‍රදේශ අධි රක්ෂිත කලාපයක් වශයෙන් ප්‍රකාශ කොට කඳුරටින් ගලා බස්නා ගංගා සහ එම භූමිය ආරක්ෂා කිරීමේ ජාතික වැඩ පිළිවෙලක්
17. 1951 උඩරට ගැමි කොමිෂමෙන් නිර්දේශිත උඩරට ප්‍රදේශ සංවර්ධනය කිරීමේ පුර්ණ බලැති සංවර්ධන අධිකාරිය පිහිටුවා උඩරට ගැමි ජනතාවගේ ප්‍රශ්න විසදීමට පියවර ගැනීම.
18. රජයේ අයවැය පිළිබඳ සියළු කටයුතු භාණ්ඩාගාරය හා රාජ්‍ය තන්ත්‍රය හරහා පමණක් සිදු කිරීම යලිත් අරඹා මහජන මන්තී්‍රවරුන් හරහා ප්‍රතිපාදන වෙන් කිරිම වහාම අහෝසි කිරීම.
19. සියලූම දේශපාලඥයන් සහ රාජ්‍ය සේවකයින් සඳහා දැඩි ආචාර ධර්ම පද්ධතියක් කි්‍රයාත්මක කිරීම සහ ඔවුන්ගේ අසීතිම වරප්‍රසාද සීමා කිරීම.
20. පුරාවස්තු හා රාජ්‍ය දේපළ, ස්තී්‍ර දුෂණ, ළමා අපචාර සහ මත්ද්‍රව්‍ය සම්බන්ධ අපරාධ වලට දැඩි දඩුවම් දීම සහ මරණ දඩුවම වහාම නැවත කි්‍රයාත්මක කිරීම.
21. සෑම පුරවැසියෙකුටම කුසට අහරක්, හිසට වහළක්, කයට සවියක් හා හිසට ජාතිකාභිමානි ගැම්මක් ලබා දෙන වැඩපිළිවෙලක්
22. සියළුම අනවශ්‍ය රාජ්‍ය ආයතන වසා දමා දේශපාලකයින් හා රාජ්‍ය සේවකයින් සියලූ දෙනගේද කාර්ය සාධනය මැනිමේ වැඩපිළිවෙලක්
23. වෘත්තීකයින් හා නිපුණතා ඇත්තවුන් පමණක් විදේශ රැකියා වලට යැවීමේ පුළුල් අධ්‍යාපන වැඩපිළිවෙලක්
24ග කෘෂිකර්මය, කර්මාන්ත, ධීවර, නාවික හා වානිඡ අංශ දියුණු කොට දේශිය රැකියා සුලභ කොට ගෘහ සේවිකාවන් පිටරට වහල් සේවයට යැවෙන ආර්ථීකයෙන් රට නිදහස් කර ගැනිම.
25. ත්‍රයිනිකායික මහානායක හිමිවරුන් හා ප්‍රබුද්ධ බෞද්ධ භික්ෂුන්ගේ අනුශාසනා යටතේ ශාසනික කථීකාවතක් පවත්වා ලංකා සම්බුද්ධ ශාසනය හා සංස්කෘතිය ආරක්ෂා කොට ගැනීමේ පුළුල් වැඩපිළිවෙලක්.
ආචාර්ය සුදත් ගුණසේකර
සභාපති
මහනුවර සිංහල බෞද්ධ ජ්‍යෙෂ්ඨ පුරවැසියන්ගේ සංවිධානය
අංක 21, ගැමුණු මාවත, හන්තාන පෙදෙස, මහනුවර.
දු.අං: 081-2232744
සිය (100) පනත
මේ රට සාමකාමී සමෘධිමත් හා ධාර්මික දේශයක් බවට පත්කිරීම සඳහා යෝජනා
මේ රටේ පසුගිය අඩසියවස තුලම ක්‍රියාත්මක වූ එසේම අදටත් වඩාත් ප්‍රබලව හා උපක්‍රමශීලව ක්‍රියාත්මකවන
1. ආත්මාර්ථකාමී,බලලෝභී,අදුරදර්ශී පඬ දේශපාලන Þදු ක්‍රීඩාව
2. අසමගිය,අවනීතීය, අවිචාරය, දුෂණය හා නාස්තිය
3. සිංහල බෞද්ධ විරෝධී දෙමළ හා මුස්ලිම් ජාතිවාදය
4. බටහිර අධිරාජ්‍යවාදී බලපෑම් සහ අඛණ්ඩව සිදුකෙරෙන ඉන්දීය බලපෑම් සහ
5. 1948 නිදහස ලැබූÞ සිටම පැහැදිලි හා ප්‍රබල දේශීය චින්තනයක් මත මේ රටේ රාජ්‍ය විචාරණය පදනම් නොවීම.
ආදී හේතූන් නිසා,
ජාතියේ චිරාගත බෞද්ධ සාරධර්ම හා හර පද්ධතීන් සියල්ලම ද සම්ප්‍රÞයික දේශපාලන ආර්ථජ්ක සාමාජික සංස්කෘතික රටාවේ පදනම ද සහමුලින් බීඳවැටී ඇති බැවින් මාතෘභුමියෙත්, ජාතියේත් ලංකා සම්බුද්ධ සාශනයේත් අනාගත ඉරණම අද දැඩි අර්බුදයකට පත්වී ඇති නිසාල උÞවී ඇති ආකූල ව්‍යාකූල තත්ත්වයෙන් රට දැය සමය බේරා ගැනීම සඳහා රටතුළ යහපාලනය, නීතීයේ ආධිපත්‍ය සහ සÞචාරය නැවත ස්ථාපිතකොටල භූමිපුත්‍රයන්ගේ සිත්සතන් තුළ දේශානුරාගය දල්වාල බලය, ධනය හා මුදල් පසුපස පිම්මේ හඹායන අප්‍රබුද්ධ ආත්මාර්ථකාමී, දුෂිත, වෛරී හා කුහක පාලකයින් වෙනුවට දිවිහිම්යෙන් රට දැය සමය ආරඬා කිරීමට ඇපකැප වන එසේම ජනතා ශ=භසෙත සහ පරාර්ථය මුල්තන්හිලා ක්‍රියාකරනල සුලූජන කොටස්වල බලපෑම් ඉදිරියේ දණ නොනමන යලිත් අනුරාධපුර – පොලොන්නරු යුගයකට මේ රට ඔසවා තැබිය හැකිල අනාගාරික ධර්මපාල චින්තනය අනුව දසරාජ ධර්මයෙන් හා සතර සංග්‍රහ වස්තුවෙන් උපලඬිතල අදූෂිතල අවෛරිල දේශප්‍රේමී මහත්මා ගුණයෙන් හෙබි ප්‍රබුද්ධ පාලකයින් විසින් මෙහෙයවනු ලබන මේ රටේ සැබෑ භූමිපුත්‍රයින් වන සිංහලයින්ට හිමි නියම භූමිකාව තුළ සිංහල, දෙමළ හා මුස්ලිම් ඇතුලූ සියලූ දෙනාම එක් › ලාංකික ජාතියක් වශයෙන් එක්ව ජීවත්විය හැකි පරිසරයක් ගොඩනැගීම සඳහා
යෝජිත සිය (100) පනත
අරමුණ
1. වර්තමානයේ මේ රටේ පාලනයට, සාමයට, සංවර්ධනයට සÞචාරයට ජාතියේ හුදු පැවැත්මට පවා බාධාවන්ව පවතින දේශපාලන, නෛතික, පරිපාලන, සාමාජික හා ආර්ථජ්ක ආදී සියලූ හේතු නැතිකොටල 1948 දී බි්‍රතාන්‍ය අධිරාජ්‍යවාදීන් විසින් අපට Þයාදකොට තබා ගිය ඛෙදුණු හා බිඳුණු ජාතිය, අපට ආගන්තුක වු ඔවුන්ගේ පාලනක්‍රම, නීතිය, භාෂාව, ආර්ථජ්ක හා සිරිත් විරිත් රටාවෙන් මුÞගෙන, මේ වනවිටත් අප විසින්ම පත්කරගත් පාලකයින් විසින් පිළිවෙලින් දෙමළ සන්ධානයට, හකීම්ට හා තොන්ඩමන්ලාට අනිල වශයෙන් පවරාදී ඇති උතුර, නැගෙනහිර, අග්නිදිග හා මධ්‍යම කඳුකරය ද සහිත සමස්ත දිවයිනම ආවරණය වන පරිදි යලිත් අනුරාධපුර – පොලොන්නරු යුගවල පැවති අන්දමේ සමෘධිමත්, ප්‍රබල, අභිමානවත් හා ධාර්මික දේශයක් ගොඩනගා, එක් රටක්, එක් රාජ්‍යයක් හා එක් ජාතියක් ස්ථාපිත කිරීම.
සහ
2. දේශපාලනඥයින් ඔවුන්ගේ ×තීන්, හිතවතුන් හා උසස් රාජ්‍ය නිලධාරීන් සුළුතරයක් විසින් ඔවුන්ගේ බලය රැකගැනීම සහ සුඛවිහරණය සඳහා රට ජාතිය අගාධයට ගෙන යන බහුතර ජනතාව පෙළෙන හා —දේශපාලනඥයින් හා උසස් රාජ්‍ය නිලධාරීන් විසින්ල දේශපාලනඥයින් හා නිලධාරීන් සඳහා පවත්වාගෙන යනු ලබන දේශපාලනඥයින්ගේ හා නිලධාරීන්ගේ පාලන ක්‍රමය˜ වෙනුවට ර්‍ණජනතාව විසින් ජනතාව සඳහා පවත්වාගෙන යනු ලබන බහුතර ජනතාවගේ යහපත උÞකරනල ජනතාවගේ පාලන ක්‍රමයක් ” ක්‍රියාත්මකවන ධර්මාශෝක ආකෘතියේ සිංහල බෞද්ධ රාජ්‍ය ක්‍රමයක් ලක්දෙරණ මත ස්ථාපිත කිරීම තුළින්ල
ස-. සැබෑ ජනසම්මතවාදී, ජනහිතකාමී, තෘප්තිමත්, සාධාරණ, නීතිය රජයන, විනය ගරුක, සෞභාග්‍යමත් හා දැහැමි සමාජයක් නිර්මාණය කිරීම.
සස-ග රාජ්‍ය දුෂණය, භීෂණය, සාපරාධී නාස්තිය සහ බලධාරීන් විසින් රාජ්‍ය මුදල්, බලය හා ජාතික සම්පත් තම ආත්මාර්ථය හා සුඛව්හරණය සඳහා කොල්ලකෑම සහ අයථා අන්දමින් පරිහරණය කිරීම නතරකොට එකී බලය හා සම්පත් රටේ හා පොදුජනතාවගේ ආර්ථීක හා සාමාජීක සංවර්ධනය සඳහා යෙදවීම මෙම ව්‍යායාමයේ අරමුණු වේ.
ආමුඛය
› ලංකාවේ ප්‍රාග් ෙඵෙතිහාසික යුගයේ සිටම මේ රට හඳුන්වා ඇත්තේ ලංකා, සිංහලද්වීප යන නම් වලිනි. ක්‍රි.පූ.6 වන සියවසේ සිට එකී නම්වලින් ද, ක්‍රි.පූ.427 සිට ක්‍රි.ව.1815 දක්වා පුරා වසර 2242 තුල රුහුණු,මායා, පිහිට් යන ත්‍රිසිංහලයකින් යුත් ර්‍ණසිංහල දේශයර්‍ණ කියා ද, එසේම ක්‍රි.පූ.307 සිට 1815 දක්වාම වසර 2122 ක කාල පරාසයක් පුරා ර්‍ණලෝකයේ එකම සිංහල බෞද්ධ රාජ්‍යයර්‍ණ වශයෙන් හා ක්‍රි.ව.1972 දක්වා නැවතත් ර්‍ණසිංහලේ” :ක‍ැහකදබ- යන නමින් ද එතැන් පටන් මේ දක්වා ර්‍ණ› ලංකා ර්‍ණ යන නම්න් ද හඳුන්වනු ලැබ ඇත. :සමුද්‍රගුප්තගේ අලහබාද් සෙල්ලිපියේ ද (ක්‍රි.ව. 335 – 380) මේ රට හඳුන්වා ඇත්තේ ර්‍ණසිංහලද්වීප” යන නමිනි-.
මේ රටේත්ල ජාතියේත්ල ශිෂ්ටාචාරයේත් පදනම නිර්මාණය කළෝ සිංහල බෞද්ධයෝයග එසේම ඉතිහාසය පුරාම අනේකවිධ පරසතුරු උවදුරු හා ආක්‍රමණ හමුවේ ජීව්ත පරිත්‍යාගයෙන් රට ජාතිය හා සසුන ආරඬා කළෝත් සිංහල බෞද්ධයෝම වෙත්, ලංකා ධරණීතලය මතුපිට මෙන්ම එහි යට තවමත් වැලලී ඇති පුරාවස්තූන්ගෙන් සනාථ වනුයේ ද එම සත්‍යයමය. ඈත ඉතිහාසයේ මෙන්ම මෑත යුගයේ ද සිදුවු විවිධ පරසතුරු ආක්‍රමණ සහ විනාශයන් අප්‍රමාණ වූව ද අදටත් මේ රටේ මුලූ ජනගහනයෙන් 75% ම සිංහලයෝය. 70% බෞද්ධයින්ය. සමස්ත ජනගහනයෙන් 95% කට වැඩි පිරිසක් සිංහල කථාකරත්. ක්‍රි.ව.1815 දී උඩරට ප්‍රධානීන් විසින් බි්‍රතාන්‍ය කිරීටයට ගිවිසුම් මගින් භාරදී ඇත්තේ ද ර්‍ණ සිංහලේZ” නම් වූ රාජධානියයි.
මෙකී ෙඵෙතිහාසික සංසිද්ධීන් අනුව ඇත්ත වශයෙන්ම මේ රට නැවතත් සිංහලේ වශයෙන් නම්කළ යුතුව තිබුණේ 1948 බි්‍රතාන්‍ය පාලනයෙන් නිදහස ලැබූ අවස්ථාවේදීමය. එහෙත් ජාතියේ අවාසනාව නිසා අද වනතුරුත් එම ෙඵෙතිහාසික වරද නිවරැදි කිරීමට එඩිතර, ධෛර්ය සම්පන්න සිංහල ජනනායකයෙක් මේ රටේ පහළවී නැත. එබැවින් සිංහල ජාතියට සිදුකොට ඇති මෙම ෙඵෙතිහාසික අසාධාරණය ලක් රජය විසින් දැන්වත් නිවැරදි කළ යුතුව ඇත. මේ අනුව මේ රටේ වර්තමානයේ වාසය කරන සියලූ දෙනාම මෙන්ම ලෝකයේ සියළුම රටවල් විසින් ද මේ රට සිංහලයින්ගේ පරම නිජබිම වන ර්‍ණ සිංහලද්වීපය” වශයෙන් පිළිගත යුතුය.
ලෝකයේ පැරණි ශිෂටාචාරයන් ඇති ඉන්දියාව, චීනය, ජපානය, බුරුමය, තායිලන්තය, ඉරානය, ඉතාලිය, රුසියාව සහ එංගලන්තය ආදී සියලූම රටවල් සහ එම රටවල ජාතීන් නම්කොට ඇත්තේ ද එකී රටවල මුලික ශිෂ්ඨාචාරය නිර්මාණය කරන ලද ජනවර්ගයේ භාෂාව පදනම් කොට ගෙනය. එA අනුව ඇත්ත වශයෙන්ම සිංහලයින්ගේ රට යන අරුතෙන් මේ රට ර්‍ණ සිංහලේ ” කියාද ජාතිය ර්‍ණ සිංහලයින් ” වශයෙන් ද හැඳින්විය යුතුය. එසේ වූව ද වර්තමානයේ ලෝකයේ දැනට මේ රට ප්‍රචලිතව ඇත්තේ ර්‍ණ › ලංකාව ” කියා නිසා ද ප්‍රාග් ෙඵෙතිහාසික යුගයේ සිටම ලංකාදීප, ලංකා යන අපර නාමවලින් එය හඳුන්වා ඇති බැවින් ද කාලීන යථාර්ථයක් වශයෙන් මින් මතුවටත් මේ රට ර්‍ණ › ලංකාව ” නමින් හැඳින්විය යුතු බව ද එසේම මේ රටේ රට වැසියන් වන සියලූ දෙනාගේම ජාතිය ර්‍ණ › ලාංකික ” වශයෙන් හැඳින්විය යුතු බව ද අපි යෝජනා කරමු.
එකී ජාතිය තුල දෙමළ, මුස්ලිම් හෝ වෙනත් කිසිම සුළුජන කොටසක් මින් මතුවට වෙනම Zජාතියක්Z වශයෙන් පෙනී සිටිමට හෝ ප්‍රකාශ කිරීමට ද ක්‍රියා නොකල යුතුය. එසේම මේ රටේ කිසිම ප්‍රදේශයක් ඔවුන්ගේ නිජබිම් වශයෙන් ප්‍රකාශ නොකළයුතුවාක් මෙන්ම වෙනම රාජ්‍යයන් ඉල්ලීමෙන් ද වැලකී සිටිය යුතුය. එබඳු සියලූ ප්‍රකාශ දේශද්‍රෝහී මෙන්ම ජාතිද්‍රෝහි ප්‍රකාශ වශයෙන් නීතීගත කළයුතුය.
මේ රටේ නීත්‍යානූකූල රටවැසියන් වන සියලූම ජනවර්ගවලට සිංහලයින් සමග රටවැසියන් වශයෙන් සම අයිතිවාසිකම් භුක්තිවිඳීමේ වරප්‍රසාදය තිබුණ ද රටේ පරම අයිතිකරුවන් වන සිංහල බෞද්ධයින්ගේ ජන්ම අයිතිවාසිකම්වලට හානියක් සිදුවන කිසිදු ක්‍රියාවක ඔවුන් නොයෙදිය යුතුය. කෙසේ වූව ද මේ රටේ අනන්‍ය සංස්කෘතික Þයාදය වන සිංහල බෞද්ධ උරුමයට හානියක් නොවන පරිදි තම තමන්ගේ ආගම් ඇදහීමට ඔවුන්ට නිදහස තිබේ.
දැනට මේ රටේ දෙමළ හා මුස්ලිම්වරුන්ට පමණක් හිමිව තිඛෙන වරප්‍රසාදයන් වන රටේ ඕනෑම ප්‍රදේශයක පදිංචිවීමට, රැකියාවක් කිරීමට, ඉඩකඩම් මිලදීගෙන ව්‍යාපාර කරගෙන යාමට ඇති අයිතිය රටේ ශිෂ්ඨාචාරයේ නිර්මාර්තෘකරුවන් මෙන්ම පරම උරැමකරුවන් වන සිංහලයින්ට ද තිබිය යුතුය. එසේම එය නීතීයෙන් ද තහවුරු කළ යුතුය. මේ අනුව දැනට උතුරු නැෙඟනහිර ඇතුලූ දිවයිනේ ඇතැම් ප්‍රදේශවල පවතින ඊනීයා දෙමළ හා මුස්ලිම් ප්‍රදේශ තවදුරටත් එසේ නොහැඳින්විය යුතු අතර කිසිවෙකු විසින් එබඳු ප්‍රකාශ ද මින්මතුවට නොකළ යුතුය. මේකී ජාතික අනන්‍යතාවට පටහැනිව ක්‍රියා කිරීමට හෝ කථාකිරීමට කිසිවෙකුට අයිතියක් ද නැත.යෝජිත ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ මෙකී කරුණු පැහැදිලිව අඩංගුවිය යුතු අතර මේ රටේ සහජීවනයේ සහ
උත්තරීතර නීතියේ පදනම ව්ය යුත්තේ මෙම ව්‍යවස්ථාමය රාමුවය. පුර්වෝක්ත අරමුණු සාක්ෂාත්කොට ගැනීම සඳහා ක්‍රියාත්මක කළ යුතු දේශපාලන, නෛතීක, රාජ්‍ය පරිපාලන හා පොදු කරුණු සියයක් :100- ඇතුලත් සිව්වැදැරුම් සිය පනත පහතින් දක්වමු.
පූර්වෝක්ත පරමාර්ථ සාක්ෂාත්කොට ගැනීම සඳහා යෝජිත උපාය මාර්ග
:1-ගදේශපාලන
එක් රටක්, එක් රාජ්‍යයක් හා එක් ජාතියක්
ස-. එක් රටක්
මේ රට මින් මතු සෑම දෙනා විසින්ම සෑම භාෂාවකින්ම හැඳින්විය යුත්තේ Z› ලංකාවZ යන නමින් පමණී. › ලංකාව නම් වු භුමිභාගය, ඊට අයත්වු මුහුදු සීමාව තුල පිහිටි සියලූම දුපත් ඇතුලූ සාගර කලාපය හා ගුවන් තලය ද ඊට අයත් වෙයි.
සස-ග එක් රාජ්‍යයක්
ර්‍ණ› ලංකා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජවාදී ජනරජය” වශයෙන් එය හැඳින්විය යුතුය.
එA අනුව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යස්ථාව, මුදල් නෝට්ටු, කාසි, රාජ්‍ය ලාංඡනය, රාජ්‍ය ආයතන, නැව්, ගුවන් යානා, ජාත්‍යන්තරය සමග ඇති කරගන්නා ගිවිසුම් සහ මේ රට හැඳින්වෙන වෙනත් සෑම අවස්ථාවකම අවශ්‍ය පරිදි Z› ලංකාවZ හා ර්‍ණ› ලංකා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජවාදී ජනරජය” යන නම පමණක් සිංහල, දෙමල, ඉංග්‍රීසී යන භාෂා තුනෙන්ම එය හැඳින්විය යුතුය.
මේ අනුව මින්මතු දෙමළ භාෂාවෙන් මේ රට ර්‍ණඉලංකෙයි” වශයෙන් හැඳින්වීම වහාම නතර කළ යුතු අතර එසේ කිරීම දේශද්‍රෝහී, රාජ්‍යද්‍රෝහී ක්‍රියාවක් වශයෙන් නීතිගත කල යුතුය.
:සසස-ග එක් ජාතියක්
මේ රට තුල වාසය කරණ දෙමළ, මුස්ලිම්, බර්ගර්, මැලේ ආදී සුළු ජනවර්ග මින්පසු ලංකාව තුල ර්‍ණජාතීන්” වශයෙන් පෙනී සිටීමට හෝ හැඳීන්වීමට ක්‍රියා නොකළ යුතුය. එA අනුව ජාතිය හැඳින්වෙන සියලූ තන්හි ර්‍ණ› ලාංකික” යනුවෙන් සඳහන් කළ යුතුය.
එසේම මින්මතු ර්‍ණසියලූම ජාතීන්ට ජාතිභේදයක් නැතිව” ආදී වදන් ද ලිඛිත,වාචික හා භාෂිත යන සෑම අවස්ථාවන්හිම (ජාතික රාජ්‍ය සභාව, සියලූම මාධ්‍ය ඇතුලූ) සියලූ තන්හි තහනම් කළ යුතුය. එA අනුව මේ රටේ දේශපාලනඥයින් විසින් තවදුරටත් දේශපාලන ඇමක් වශයෙන් › ලංකාව බහුජාතික, බහුවාර්ගික හා බහුආගමික රටක් වශයෙන් හැඳින්වීම ද වහාම නතර කළ යුතුය.
එසේම පුරවැසියන් :ක‍සඑසzැබ- යන්න වෙනුවට මින්මතුවට ර්‍ණරට වැසියන් ” යන වචනය භාවිතකළ යුතුය.
(2).එක් රාජ්‍ය භාෂාවක්
මේ රටේ රාජ්‍ය භාෂාව සිංහල විය යුතුය. සියලූම නිල රාජ්‍ය ලේඛන රාජ්‍ය භාෂාවෙන් තිබිය යුතු ය.
:ස-. දෙමළ කථාකරන්නන් බහුතරයක් වාසය කරන උතුරු හා නැගෙනහිර ප්‍රදේශවල පමණක් ප්‍රාන්ත භාෂාවක් වශයෙන් දෙමළ භාෂාව පාවිච්චි කිරිමට විධිවිධාන යෙදිය යුතුය.
:සස-. උඩරට වතුකරයේ ඉන්දියානුවන් සියලූදෙනා 1953 නේරු- කොතලාවල ගිවිසුමේ ප්‍රකාර වසර 10 ක් ඇතුලත දේශයේ භාෂාව වූ සිංහල ඉගෙනගෙන සිංහල සමාජයට අනුගතවීමේ ක්‍රියාවලිය ආරම්භකළ යුතුය. එසේ කිරීමට සුÞනම් නැති සියලූදෙනාම මනාප පරිදි ඉන්දියාවට හෝ මහාබි්‍රතාන්‍යයට යා යුතුය.
මේ සිංහල දේශයතුළ තමිල්නාඩුවක් හෝ අරාබිකරයක් සෑදීමට කිසිවෙකුට ඉඩ නොදිය යුතුය.
:සසස-.සියලූම රාජ්‍ය සේවකයින් සිංහල, දෙමළ හා ඉංග්‍රීසී භාෂා ප්‍රවීනත්වය ලබාගත යුතුය.
(3). එක් නීතීයක්
මේ රටේ සාම්ප්‍රÞයික සිංහල නීතිය හා දැනට භාවිතවන පොදු නීති පද්ධතිය පදනම් කොටගෙන මුලූ රටටම බලපවත්වන ර්‍ණඑක් නීතියක්ර්‍ණ ස්ථාපිත කළයුතුය. ඉන්පසු රටතළ වෙසෙන සියලූම රටවැසියන්ගේ යුක්තිය පසඳලිය යුත්තේ එA යටතේය. එA සමගම දැනට පවතින තේසවලමෙයි හා මුස්ලිම් නීතී, නීතී පොතෙන් ඉවත්කළ යුතුය. එම නව නීතීය පිළිගැනිමට සුÞනම් නැති පුද්ගලයින් අÞළ නීතී යටතේ ජීවත්විය හැකි රටවලට යා යුතුය. සෑම රටවැසියෙකුම නීතීය ඉදිරියේ සමාන විය යුතුය.
(4).රාජ්‍ය ආගම
වසර 2500 ක් පුරා මේ රටේ රාජ්‍ය ආගම වශයෙන් පැවැති බුද්ධාගම යලිත් රාජ්‍ය ආගම කළ යුතුය. එA යටතේ සෙසු ආගම් අදහන අයට ඔවුන්ගේ ආගම් ඇදහීමේ නිදහස පමණක් තිබිය යුතුය.
(5).පඬ දේශපාලනයෙන් විනිර්මුක්ත ර්‍ණ උත්තරිතර ජාතික උපදේශක මණ්ඩලයක් ”
එහි සාමාජිකත්වය පහත සඳහන් පරිදි 15 දෙනෙකුගෙන් සමන්විත විය යුතුය.
ස-ග තෛත්‍රයි නිකායික මහනාහිමිවරුන් 04 නම – එනම් අස්ගිරි,මල්වතු,
රාමඤ්ඤ සහ අමරපුර – 04
සස-ග කල්‍යාණී,රෝහණ සහ දඹුලූ පාර්ශව නායක හිමිවරුන් – 03
සසස-ග නාහිමිවරුන් හත්නම විසින් නිශ්චිත කාලයක් සඳහා නම් කරනු ලබන විශාරද
හිමිවරුන් දෙනමක් – 02
සඩ-. හින්දු, කතෝලික, මුස්ලිම් පුජකවරුන් තිදෙනෙක් – 03
ඩ-ග අග්‍රවිනිශ්චකාර තැන – 01
ඩස-.සෙනෙට් සභාවේ සභාපති – 01
ඩසස-.රාජ්‍ය සේවයේ ප්‍රධාන රාජ්‍ය නිලධාරීයා, භාණ්ඩාගාරයේ ලේකම් – 01
( සල සසලසඩලඩ ඩස සහ ඩසස නිලබලයෙන්) 15
මෙහි කර්තව්‍යයන්
ස-.විදේශයන් සමඟ ඇති කරගන්නා ගිවිසුම් ඇතුලූව සියලුම ජාතික ප්‍රතිපත්ති සකස් කිරීමේදී රජයට උපදෙස්දීම. එබදු සියලුම රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති සඳහා මෙම මණ්ඩලයේ එකඟතාවය අනිවාර්යය කළ යුතුය.
සස-. දැනට රාජ්‍ය තනතුරු සඳහා අනුමැතිය දීමේ පාර්ලිමේන්තු කාරක සභාව සතු සියලූ බලතල මෙම මණ්ඩලයට පැවරිය යුතුය.
සසස-.මෙම උත්තරීතර මණ්ඩලයේ අනුමැතිය නොමැතිව ගනු ලබන සෑම තීරණයක් සහ කෙරෙන සෑම පත්වීමක්ම ව්‍යවස්ථාව යටතේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී කරුණු යටතට ඇතුළත් කළ යුතුය.
මෙම උත්තරීතර මණ්ඩලයේ රැස්වීම් සහ පරිපාලන කටයුතු කරගෙන යාම සඳහා අංග සම්පූර්ණ Zජාතික උත්තරීතර මහලේකම් කාර්යාලයක් පිහිට විය යුතුය. එහි ප්‍රධානියා (මහලේකම්) විය යුත්තේල භාණ්ඩාගාරයේ ලේකම්ල ලකිසුරු ලේකම් සහ අග්‍රාමාත්‍ය ලේකම් මට්ටමේ ව්ශිෂ්ඨ ගණයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ පරිපාලන සේවා නිලධාරියෙකි.
මෙම කාර්යාලය අස්ගිරි, මල්වතු මූලස්ථාන දෙක පිහිටා ඇති මහනුවරට ආසන්න පල්ලේකැලේ ඇති මධ්‍යම පලාත් සභා කාර්යාල පරිශ්‍රයේ පිහිටු වීම යෝග්‍ය යයි යෝජනා කෙරේ.
(6). නව භූ දේශපාලන ඛෙදීමක්
මේ රටේ ක්‍රි.පූ.427 සිට 1815 දක්වා පැවති මේ රටට පමණක් ආවේනික වු ප්‍රශස්ථ ජාතික භූ දේශපාලන ඛෙදීම වු රුහුණු,පිහිටි,මායා යන ත්‍රී සිංහලය (තුන් රට) නැවත පිහිටුවා දිසා හා ගම් මට්ටමින් පරිපාලනය විමධ්‍යගත කිරීම. ( එA යටතේ ජාතික හා ප්‍රාන්ත මට්ටමේ දැනට පවතින අනවශ්‍ය දේශපාලන හා රාජ්‍ය තනතුරු හා ආයතන තුනෙන් දෙකක්ම පහත සඳහන් පරිදි අහෝසිවීමෙන් ඉතිරිවන මහා ධනස්කන්දය – රටේත් ජනතාවගේත් යහපත සඳහා ඛෙදිය හැකිය.)
(පහත සඳහන් වගුව බලන්න)
තනතුරු නාමය දැනට පවතින යෝජිත
මධ්‍යම රජය පළාත් සභාව මධ්‍යම රජය රට සභා
ජනාධිපති (ලකිසුරු) 1 – 1
අග්‍රාමාත්‍ය :1- – :1-
අමාත්‍යවරුන් :112- :45- :20- :45-
මහජන නියෝජිතයින් 225 638 131 150
සෙනෙට් සභිකයින් – – 35 –
ආණ්ඩුකාරවරුන් – 9 – 3
මහඇමතිවරුන් – :9- – :3-
විරුද්ධ පඬනායක :1- :9- :1- :3-
කථානායක :1- :9- :1- :3-
උපකථානායක :1- :9- :1- :3-
සභානායක :1- :9- :1- :3-
එකතුව 226 647 167 153
දැනට සිට්න මැති ඇමතිවරුන් සංඛ්‍යාව } 226 ¬ 647 } 873
යෝජිත මධ්‍යම රජය } 167
රට සභා } 153
එකතුව 323 = 320
එසේවූ විට අඩුවන මැති ඇමතිවරුන් සංඛ්‍යාව = 553
එA අනුව රටට හෝ ජනතාවට කිසිදු සේවයක් සිදු නොවන රාජ්‍ය මුදල් හා සම්පත් කෝටි,ප්‍රකෝටි ගණනින් නාස්ති කෙරෙන පාලන ක්‍රමයක් හා දේශපාලන පරපුට්ටන් 553 ක් අඩුවේ. එA සමගම ඊට අනුබද්ධ ආයතන හා නිලධාරින් අඩුවීමෙන් ඉතිරිවන රාජ්‍ය මුදල් හා සම්පත් කොපමණ වෙත්දැයි ඔබට සිතිය හැකිය.
(7). මෙම ක්‍රමය යටතේ රට පාලනය කිරීම සඳහා පහත දැක්වෙන භුදේශපාලන හා පරිපාලන ව්‍යුහයන් පිහිටුවීම
ස-ග භු දේශපාලන ව්‍යුහය
ජාතික මට්ටම,
රට සභා – 03
දිසා සභා – 27
සහ ගම් සභා
:රට මායිම් – දැදුරු ඔය, වලවේ සහ මහවැලි ගඟ-
අවශ්‍ය වෙනස් කිරීම් සහිතව දිසා 27ක් අළුතෙන් මහියංගනය සහ දිගාමඩුල්ල
ගම්සභා, නගර සභා සහ මහනගර සභා
සස-. ආයතනික ව්‍යුහය
ලකිසුරු (ජනාධිපති)
අග්‍රාමාත්‍ය
අමාත්‍ය මණ්ඩලය
උත්තර මන්ත්‍රී මණ්ඩලය
ජාතික රාජ්‍ය සභාව
රට සභා
ගම් සභා
(8).ලකිසුරු (ජනාධිපති වෙනුවට)
දැනට පවතින පරිදි මුළු රටේම මහජන ඡන්දයෙන් පත්වන විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය තවදුරටත් තිබිය යුතුය. ඔහු ජාතික රාජ්‍ය සභාවට වග කියන විධායක බලතල සහිත රාජ්‍ය නායකයෙක් විය යුතුය. ඔහු ජනාධිපති වශයෙන් පත්වීමෙන් පසු කිසිම එක් දේශපාලන පක්ෂයක නායකයා නොවිය යුතුය. ඔහු රටේ සියලූ දෙනාගේම රාජ්‍ය නායකයා වශයෙන් පෙනි සිටිය යුතුය. අගමැතිවරයා ඇතුළු සියලූම ඇමතිවරුන් පත්කිරීමේ හා ඉවත් කිරීමේ බලතල ඔහු සතුව තිබිය යුතුය. දේශපාලන පක්ෂවල නායකයෙකු අග්‍රාමාත්‍යවරයා වශයෙන් රට ජාතියට අහිතකර තීරණ ගන්නා අවස්ථාවක දී ඒවා වැළැක්වීම සහ තුලනය කිරිම සඳහා එබඳු ජනාධිපති තනතුරක් තිබිය යුතුය. ඒ අනුව දැනට පවතින ව්‍යවස්ථාවේ ඇති මුක්තිය හැර අනෙකුත් බලතල තවදුරටත් ඔහු සතුව තිබිය යුතුය. එසේ වූ විට ඔහු රාජ්‍යයේ ආණ්ඩුවේ සහ රජයේ නායකයා ද විය යුතුය. නිලකාලය වසර 06 කි. දෙවරකට වඩා මෙම ධුරය සඳහා තරග නොකළ යුතුය. එහෙත් ජනාධිපති මුක්තිය අහෝසි කළ යුතුය. වරදකරුවන්ට ජනාධිපති සමාව දීම වැනි බලතල ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා තනි කැමැත්තට එය කළ නොහැකි වන පරිදි නිර්නායකයන් සකස් කළ යුතුය. ඔහු සිංහල ෙඛෟද්ධයකු විය යුතු අතර රටට විශිෂ්ට සේවයක් කර ඇති අග්‍රගන්‍යයේ පුද්ගලයෙකු පමණක් එම තනතුර සඳහා පත්කර ගත යුතුය.
(9). ජනාධිපති විධායක බලය විශේෂ අවස්ථාවලදි හැර අමාත්‍ය මණ්ඩලය හරහා ක්‍රියාත්මක විය යුතුය.
විධායක බලය ලකිසුරුගේ ප්‍රධානත්වයෙන් යුත් අමාත්‍ය මණ්ඩලයකට පැවරිය යුතුය. අමාත්‍ය මණ්ඩලය 20 දෙනෙකුට සීමා විය යුතු අතර එහි අධිකරණ අමාත්‍යවරයා උත්තර මන්ත්‍රී මණ්ඩලයෙන් පත් කළ යුතුය.
සෑම අමාත්‍යංශයක්ම ස්ථීර ලේකම්වරයෙකුගේ පාලනය හා අධීක්ෂණය යටතේ තැබීම සහ ශ්‍රී ලංකා රාජ්‍ය පරිපාලන සේවයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ නිලධාරීන් ඒ සඳහා පත් කිරීම. අග්‍රාමාත්‍යවරයා සිංහල ෙඛෟද්ධයෙකු විය යුතුය.
(10).රජයේ පාලන ජාලය
ස-. ජාතික මට්ටම – අමාත්‍යංශ, දෙපාර්තමේන්තු, සංස්ථා ආදිය
සස-. රට මට්ටම – උප දෙපාර්තමේන්තු සහිතව
සසස-.දිසා මට්ටම –
සඩ-.ප්‍රාදේශීය මට්ටම
ඩ-.ගම් මට්ටම
(11).රට සභා
රුහුණු, පිහිටි, මායා – තුන් රටේ අගනගර විය යුත්තේ මාගම, අනුරාධපුරය සහ කොළඹ ය.
මායිම් – ඉහත සඳහන් අංක 07 අනුව විය යුතුය. එම මායිම්තුළ
ආණ්ඩුකාරවරුන් – 03
මහඇමතිවරුන් – 03
අමාත්‍යවරුන් – 45 ( මහඇමති ඇතුළුව)
මන්ත්‍රීවරුන් – 150 ( රටකට 50 බැගින්)
මේ අනුව දැනට පවතින පලාත් සභා අහෝසි කළ යුතුය.
(12).ජාතික සැලසුම් මණ්ඩලයක් පිහිටුවීම
› ලංකා රජයේ සියලූම ජාතික සැලසුම් මෙම මණ්ඩලයේ අධීඬණය යටතේ සිදුවිය යුතුය. අග්‍රාමාත්‍යවරයා මෙහි සභාපතිත්වය දැරිය යුතුය.
මෙම ජාතික සභාව විසින් අනුමත පුළුල් ජාතික ප්‍රතිපත්තිය තුළ එහි අනුමැතියට යටත්ව රට, දිසා හා ගම්මට්ටමින් සැලසුම් කිරීම හා ක්‍රියාත්මක කිරීම එA එA මට්ටම්වලට අවකාශ තිබිය යුතුය.
(13).උත්තර මන්ත්‍රී මණ්ඩලය
දිසා 27 ක් සඳහා මහජන ඡන්දයෙන් පත්වන මන්ත්‍රීවරුන් 27 කින් සහ ලකිසුරු විසින් පත්කරනු ලබන 08 ක් ඇතුළුව 35 දෙනෙකුගෙන් යුක්ත විය යුතුය. නීතිය, මුදල්, පරිපාලන, අධ්‍යාපන, ව්‍යාපාරික හා ව්ද්‍යා වැනි විවිධ ඬෙත්‍රවල හසල දැනුමක් ඇති එසේම විශිෂ්ට සේවයක් සිදු කොට ඇති අවුරුදු 35 වැඩි අය පමණක් මේ සඳහා තෝරා ගත යුතුය.
(14).ජාතික රාජ්‍ය සභාව
කොට්ඨාශ ක්‍රමය යටතේ මහජන ඡන්දයෙන් පත්වන කේවල ඡන්ද ක්‍රමයටල නියෝජිතයින් 125 ක් හා ලකිසුරු විසින් පත්කරනු ලබන නියෝජිතයින් 06 දෙනෙකු සහිත 131 දෙනෙකුගෙන් සමන්විත ජාතික රාජ්‍ය සභාවක් පිහිටුවිය යුතුය. නිලකාලය වසර 05 ක් විය යුතුය. විදේශයන් සමඟ ඇති කර ගනු ලබන සියලූම ගිවිසුම් ඇතුළු ජාතික ප්‍රතිපත්ති සඳහා ජාතික උපදේශක සභාවේ සහ ජාතික රාජ්‍ය සභාවේ පූර්ව අනුමැතිය ලබාගත යුතුය.
(15). බලතල ඛෙදීම
ව්‍යවස්ථාÞයකය, විධායකය සහ අධිකරණයේ බලතල පැහැදිලිව නිර්ණය කළ යුතු අතර අධිකරණයේ ස්වාධීනත්වය සහ නීතියේ ආධිපත්‍ය ද තහවුරු කළ යුතුය.
(16).සියලූම මට්ටම්වල දේශපාලනඥයින් සඳහා අÞළ මැතිවරණ කොට්ඨාශය තුළ අවම වශයෙන් වසර පහක (05) ස්ථීර පදිංචිය තිබීම. අවම අධ්‍යාපන සුදුසුකම්, වත්කම් සහ මනා චරිතයක් තිබීම අනිවාර්යය කළ යුතුය.
(17).සියලූම දේශපාලනඥයින් සහ රාජ්‍ය සේවකයින් සඳහා දැඩි ආචාර ධර්ම පද්ධතියක් පැනවිය යුතුය.
(18).එ.ජා.පඬය, › ලංකා නි.පඬය, ජ.වි.පෙ, ලං. ස.ස., කොමියුනිස් වැනි ජාතික පඬ හැර සිංහල, දෙමළ – මුස්ලිම් වැනි හෝ ආගම් හෝ ප්‍රදේශ මුල්කොටගෙන පිහිටුවා ඇති පඬ සියල්ල තහනම් කළ යුතුය.
(19).සියළුම ආගම්වල පූජ්‍ය හා පූජක පඬවලට ක්‍රියාකාරී දේශපාලනයට අවතීරණයවිම තහනම් කළ යුතුය.
(20).සියළුම දේශපාලනඥයින්ට අතිගරු, ගරු ආදී විශේෂණ යෙදීම වහාම නතර කළ යුතුය. මන්ද ඔවුන් සියලූ දෙනාම මහජන මුදලින් වැටුප් ලබන නිසා.
(21).ජාතික ලැයිස්තුව යටතේ මන්ත්‍රීන් පත්කිරීම වහාම නතර කොට, දැනට එසේ පත්කොට සිට්න මන්ත්‍රීන්ගේ ද තනතුරු අහෝසි කළ යුතුය.
(22).ආසන සඳහා අපේෂකයින් නම්කිරීමේ අයිතිය එA එA ආසනවල ඡන්දÞයකයින්ට දී පඬ නායකයින් විසින් නම්කිරීමේ සම්ප්‍රÞය අත්හිටවිය යුතුය.
(23).සියලුම දේශපාලනඥයින්ට ගෙවිය යුත්තේ දීමනාවක් මිස වැටුපක් නොවේ.
(24).දැනට ඔවුන්ට ගෙවනු ලබන ව්ශ්‍රාම වැටුප් ක්‍රමය වහාම අහෝසී කළ යුතුය. ඔවුන්ගෙන් පසු එම විශ්‍රාම වැටුප සිය කලත්‍රයාට ගෙවන ක්‍රමය ද අත්හිටවිය යුතුය. එසේම පුද්ගලික ලේකම්, සම්බන්ධීකරණ ලේකම් ආදීන්ට ගෙවන විශ්‍රාම වැටුප් ක්‍රමය ද අත්හිට විය යුතුය.
(25).කෙසේ වූවද ජාතියට විශිෂ්ට සේවයක් කොට විශ්‍රාම ගිය ජීවත්වීමට ආÞයමක් නොමැති දේශපාලනඥයින් සඳහා ජාතික රාජ්‍ය සභාවේ යෝජනාවක් අනුව විශේෂ දීමනාවක් හෝ විශ්‍රාම වැටුපක් අනුමත කළ හැකිය.
(26).දේශපාලනඥයින්ට හා ඔවුන්ගේ කලත්‍රයින්ට දැනට ලබාදී ඇති සියළුම අසීමිත වරප්‍රසාද (යානවාහන, ආරඬාව, ගිනිඅවි, ගෙවල්කුලී ආදිය වහාම අත්හිට විය යුතුය. දේශපාලනය සේවයක් මිස ව්‍යාපාරයක් හෝ රැකියාවක් හෝ ජවාරමක් නොව්ය යුතුය).
(27).මැතිවරණයෙන් පරාජය වන කිසිවෙකුට පත්කළ මන්ත්‍රී , සෙනෙට් සභාවේ පදවි, තනාපති තනතුරු හෝ එම කාර්යාලවල තනතුරු, සංස්ථා සභාපති,අධ්‍යඬ වැනි කිසිදු තනතුරක් නොදිය යුතුය.
(28).සියළුම දේශපාලනඥයින්ට සෘජුව හෝ වක්‍රව රජයේ කොන්ත්‍රාත් කිරීම සපුරා තහනම් කළ යුතුය.
(29).ලකිසුරු, අග්‍රාමාත්‍ය, අගව්නිසුරු, අධිකරණ හා අධ්‍යාපන ඇමතිධූර ආදීයට පත්කල යුත්තේ සිංහල බෞද්ධයන් පමණී.
(30).කිසියම් වරදක් සඳහා බන්ධනාගාර ගතවන සෑම දේශපාලනඥයකුටම අÞළ වරදින් නිදහස් කරන තුරු මන්ත්‍රීවරයකු වශයෙන් ඔහුගේ සියලූ වරප්‍රසාද අත්හිටවිය යුතුය.
(31).පුරප්පාඩු වන මන්ත්‍රී ධූරයකට දැනට ක්‍රියාත්මක වන පරිදි ඔහුගේ බිරිඳ හෝ පවුලේ අයෙකු පත්කිරීමේ සම්ප්‍රÞය නතර කොට අතුරු මැතිවරණයක් පවත්වා ඊට සුදුස්සෙකු පත්කොට ගත යුතුය.
(32).සියලූම දේශපාලනඥයින් දේශපාලනයට පිවිසිÞ සිටම ඔවුන්ගේ පවුල්වලට අයාථා අන්දමින් අත්පත් කොටගෙන ඇති සියලූම වත්කම් පිළිබඳ අල්ලස් හ දුෂණ නීතීය යටතේ පරීඬා කොට වරදකරුවන්ට දේපල රාජසන්තක කිරීම, ප්‍රජා අයිතිය නැතිකිරීම ආදි දැඩි ද~ුවම් පැමිණිය යුතුය.
(33).සියළුම දේශපාලනඥයින්ගේ නමින් හෝ පවුලේ අයගේ නමින් විදේශවල තිඛෙන මුදල් හෝ වත්කම් වහාම තහනම් කොට වරදකරුවන්ගේ වත්කම් රාජසන්තක කළ යුතුය.
(34).රාජ්‍ය ඉඩම්, ව්‍යාපාර හා කොන්ත්‍රාත් ආදිය ප්‍රÞනයේ දී දේශපාලනඥයින්ගේ නිර්දේශ ලබාගැනීමේ සම්ප්‍රÞය වහාම අත්හිටවිය යුතුය.
(35).දේශපාලකයින්ගේ කාර්යභාරය විය යුත්තේ ව්‍යවස්ථාÞයකයින් වශයෙන් සහ රාජ්‍ය යාන්ත්‍රනය නිසියාකාරව ක්‍රියාත්මක කරවන අධීඬකයින් වශයෙන් කටයුතු කිරීමය.
(36).රාජ්‍යයේ සියළුම අය සහ වැය ගණුදෙනු විය යුත්තේ භාණ්ඩාගාරය හරහා පමණි. රාජ්‍ය මුදල් වෙන්කිරීම සහ වැය කිරීම කළ යුත්තේ නීත්‍යානූකූල රාජ්‍ය ආයතන හරහා පමණක් වන අතර රාජ්‍ය මුදල් පිළිබඳ පූර්ණ වගකීම රාජ්‍ය නිලධාරීන්ට පැවරිය යුතුය. එසේම රාජ්‍ය මුදල් හා සම්පත් වැරදි අන්දමින් පරිහරණය කරන්නවුන්ට දැඩි ද~ුවම් දිය යුතුය.
(37).දේශපාලනඥයින් හරහා රාජ්‍ය මුදල් වෙන්කිරීමේ වර්තමාන ක්‍රමය මේ අනුව වහාම අත්හිටවිය යුතුය.
මැතිවරණ
(38).පවතින මැතිවරණ ක්‍රමය මෙන්ම මැතිවරණ පවත්වන වර්තමාන ක්‍රමයද පූර්ණ සංශෝධනයකට භාජන කළ යුතුය. එA අනුව අනුපාත ඡන්ද ක්‍රමය සහ මනාප ක්‍රමය ද වහාම අහෝසි කොට පැරණි කේවල ක්‍රමයට වහාම යා යුතුය.
(39).ජනාධිපති, ජාතික රාජ්‍ය සභාව, උත්තර මන්ත්‍රී මණ්ඩලය සහ ගම්සභා යන සෑම ධූර කාලයකටම නිශ්චිත කාල සීමාවක් පැනවිය යුතු අතර ඉන් බැහැර මැතිවරණ පැවැත්වීම නීති විරෝධී කළ යුතුය.
(40).සියළුම මැතිවරණ එක් දිනක පැවැත්විය යුතුය. එසේ කිරීමෙන් මැතිවරණ සඳහා වැයවෙන අධ්ක වියදම් වෙන්ම අපතේ යන කාලය ද ඉතිරී වන අතර මැතිවරණ ප්‍රචණ්ඩ ක්‍රියා අවමවන අතර රාජ්‍ය යාන්ත්‍රනය ජනතා ශ=භසිද්ධිය සඳහා යෙදීමට ද හැකිය.
(41).පූර්ණ බලතල සහිත ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිසමක් පත්කොට මැතිවරණ කොමසාරිස්වරයා ජාතික රාජ්‍ය සභාවට පමණක් වගකියන විශේෂ බලතල සහිත අයෙකු බවට පත්කල යුතුය.
මැතිවරණය ප්‍රකාශ කිරීමන් පසු
(42).මැතිවරණය අවසාන වන තුරු මැතිවරණය පිළිබඳ සියලූ කටයුතු පිළිබඳ පූර්ණ බලධාරියා මැතිවරණ කොමසාරිස්වරයා විය යුතුය.
(43).මැතිවරණයක් ප්‍රකාශ කිරීමෙන් පසු එය අවසාන වී නව රජය පිහිටවන තුරු රාජ්‍ය නිලධාරීන් මාරුකිරීම් (ව්නයානූකූල හේතුමහ හැර) ආදී කිසිවක් ක්‍රියාත්මක නොකළ යුතුය.
(44).සියලූම මැති ඇමතිවරුන් නිල වාහන, නිල නිවාස ආදීය රජයට භාර දිය යුතුය.එAවා පැහැර හැරීම මැතිවරණ නීතී උල්ලංඝනය කිරීම සේ සැලකිය යුතුය.
(45).සියලූම ප්‍රචාරක කටයුතු ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශ, රූපවාහිනී හා ගුවන් විදුලි විවාද වලට පමණක් සීමා කළ යුතුය. රූපවාහීනී, ගුවන්විදුලි සහ පුවත්පත් දැන්වීම් ද, පෝස්ටර්, කටවුට්, බැනර්, ප්‍රචාරක පුවරු හා පෙලපාලි ආදි සියල්ල තහනම් කළ යුතුය.
(46).නාම යෝජනා භාරදීමේදී සියලූම අපේඬකයින් හා ඔවුන්ගේ පවුල්වල වත්කම් ප්‍රකාශ සහ අÞළ තනතුරු සඳහා ඔහු සුදුස්සෙකු වන බවට (පදිංචිය, වත්කම්, අධ්‍යාපන හා චරිතය ආදී) දිවුරුම් පෙත්සමක් ඇමිණිය යුතුය. මින් එකක් හෝ අසම්පූර්ණ නම් ඔහුගේ/ඇයගේ නාමයෝජනාව ප්‍රතික්ෂේප කළ යුතුය.
(47).මැතිවරණයෙන් පසු මන්ත්‍රීවරුන්ට පඬ මාරුකිරීම තහනම් කළ යුතුය. එසේ කිරීමට යමෙකුට අවශ්‍ය නම්, ඉල්ලා අස්වී අතුරු මැතිවරණයකට මුහුණ දිය යුතුය.
(48).රජය පිහිටුවා මාස 06 ක් ඇතුලත නව ව්‍යවස්ථාවක් සකස්කොට සම්මත කොට ගත යුතුය.
ඉහතින් සඳහන් වෙනස්කම් ද ඇතුළත් කොට මේ රටේ ඉතිහාසයට, සම්ප්‍රÞයට හා සංස්කෘතියට මෙන්ම නව ලෝකයේ හා අනාගත අභියෝගයන්ට සාර්ථකව මුහුණ දිය හැකි පරිදි නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව සකස් විය යුතුය.
(49).තවද රටේ ෙසෙවරීභාවය, භෞමික අඛණ්ඩතාව, නිදහස, ස්වාධීනත්වය, ස්වාධිපත්‍ය, යහපාලනය, ජනතා පරමාධිපත්‍ය, ජාතික ආරඬාව, සමගිය හා සාධාරණ සමාජයක් ගොඩ නැගිය හැකි අධිකරණය හා රාජ්‍ය සේවයේ ස්වාධිනත්වය හා ගුණාත්මක භාවය තහවුරු කෙරෙන ර්‍ණ ධර්මය මත ප්‍රවර්තනය වන බලචක්‍රයක් ” ඇති දසරාජ ධර්මය හා සතර සතරසංග්‍රවස්තූන් ද ආත්මය කොට ගත් සිංහල ෙඛෟද්ධ රාජ්‍යයක් උÞකළ හැකි පරිදි එය සකස් විය යුතුය.
(50).නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව සකස් කොට සම්මත කොට ගැනීමට පෙර, නව රජය පිහිටු වහාම දැනට පවතින 13 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය හා 1987 ෙජ්.ආර්. රජීව් ගිවිසුම ද අහෝසි කොට 13 වන සංශෝධනය යටතේ පිහිටුවා ඇති
ස-. පලාත් සභා
ෂෂ-ග දිව්රුම් පෙත්සම් මගින් වතුකම්කරුවන් ලඬ පහකට (05) අධික පිරිසකට දී ඇති පුරවැසිකම් සහ
සසස-ග දෙමළ රාජ්‍ය භාෂාවක් කිරීම වහාම අහෝසි කළ යුතුය
(2)ගනීතී ඬේත්‍රය
(51). නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කරගන්නා තුරු පවතින ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව රටේ උත්තරීතර නීතීය විය යුතුය. එසේම වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි නීතීපති දෙපාර්තමේන්තුව හා නීතී කෙටුම්පත් දෙපාර්තමේන්තුව ද අධිකරණය ද අධිකරණ අමාත්‍යාංශය යටතට පත්කළ යුතුය.
(52). ඉහත සඳහන් දේශපාලන උපාය මාර්ග අනුව නව ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදනය කළ යුතුය. නව ව්‍යවස්ථාවේ ව්‍යවස්ථාÞයක, විධායක හා අධිකරණ ක්ෂේත්‍රයන්ගේ කාර්යයන් හා සීමාවන් පැහැදිලිව නිර්ණය කළ යුතුය.
(53). සිංහලේ රාජ්‍යතුල නීතීය ඉදිරීයේ සියලූදෙනාම සමානව සැලකිය යුතු අතර නීතීයේ ආධ්පත්‍ය නැවත ස්ථාපිත කල යුතුය.දැනට ක්‍රියාත්මක වන ජනාධිපති සමාව දීම අධිකරණ අමාත්‍යවරයාගේ නිර්දේශයකින් පසුව අමාත්‍ය මණ්ඩලයේ ද අනුමැතියකින් පසුව පමණක් කළ යුතුය.
(54). ජනාධිපති ඇතුළු කිසිම පුද්ගලයෙකුට නීතීය යටතේ මුක්තියක් නොතිබිය යුතුය.
(55). සියලුම නීතී ආයතන දේශපාලන බලපෑමෙන් මුලූමනින්ම නිදහස් කළ විය යුතුය. නීතී ක්ෂේත්‍රයේ සියළුම පත්වීම්, උසස්වීම්,මාරුකිරීම් හා විනයානූකූල කටයුතු අධිකරණයේ ස්වාධීනත්වය ආරඬා වන පරිදි සිදුකළ යුතුය.
(56). අභියාචනාධිකරණයේ සහ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ විනිසුරුවන්ට දෝශාභියෝග ගෙන එAමේ දැනට පාර්ලිමේන්තුව සතු බලතල ඉවත් කොට එA සඳහා ඉන්දියාවේ ක්‍රියාත්මක වන ක්‍රමය ආදේශ කළ යුතුය. අධිකරණයේ ස්වාධීනත්වය, නීතියේ උත්තරීතරභාවය රකින අතරම අධිකරණය කෙරෙහි ජනතා විශ්වාසය පලූදු නොවන පරිදි සියලූ කටයුතු සිදු කළ යුතුය.
(57). › ලංකාව තුළ අවසාන අධිකරණ තීන්දුව දෙන ආයතනය ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විය යුතුය
(58).මේ රටේ සෑම පුරවැසියෙකුටම ක්‍රියාත්මක විය යුත්තේ එක් නීතීයකි. දැනට පවතින තේසවලාමෙයි සහ මුස්ලිම් නීතීය අහෝසි කළ යුතුය. මේ අනුව සෑම රට වැසියෙකුට බහු විවාහය තහනම් කළ යුතුය.
(59).ගම් මට්ටමේ සුළු ආරවුල් විසඳීම සඳහා පැරණි ගම්සභා ක්‍රමය නැවත ස්ථාපිත කළ යුතුය. මේ සඳහා සෑම ගමකට හෝ බලධාරීන් තීරණය කරනු ලබන පරිදි ගම් කිහිපයකට ගම් වැසියන් පස්දෙනෙකුගේ හෝ දස දෙනෙකුගේ සභාව බැගින් පිහිට විය යුතුය. ගමේ පන්සලේ විහාරාධිපති, විදුහල්පති, වෙද මහතා, ග්‍රාම සංවර්ධන සභාවේ සභාපති, මහිලාසමිතියේ සභාපති, ගම්පති (ලේකම්) සහ තවත් 04 දෙනෙකුගෙන් මෙම සභාව සකස් විය යුතුය. ( මේ 04 දෙනා තරුණයින් 02 කු හා තරුණියන් 02 කු විය යුතුය)ග
(60). ර්‍ණ බල චක්‍රම් හී නිශ්රාය ධර්ම චක්‍රම් ප්‍රවර්ථතේ ර්‍ණ යන පැරණි සම්ප්‍රÞය අනුව සියලුම නීතී ධර්මය මත පදනම් කොට පැවතිය යුතු අතර රාජ්‍යයේ සියලූම කටයුතු ර්‍ණබහුජන හිතාය බහුජන සුඛාය” යන බුදු වදන පදනම් කොට සිදුකළ යුතු අතර රාජ්‍ය පාලනය දසරාජ ධර්මය අනුව සිදුකළ යුතුය.
(3). රාජ්‍ය පරිපාලන
(61).රටේ අභ්‍යන්තර පරිපාලනය
අ). ජාතික මට්ටම
ආ). දිසා මට්ටම
ඇ). උප දිසා මට්ටම
ඈ). ගම් මට්ටම යන සිව් මට්ටමෙන් සිදුවිය යුතුය.
දිසා මට්ටම දිසාපතිවරුන් යටතේ ද උපදිසා උපදිසාපතිවරුන් යටතේ ද ගම් මට්ටම ගම්පතීන් යටතේ ද රාජ්‍ය පරිපාලනය සංවිධානය විය යුතුය (දැනට පවතින ග්‍රාම සේවක ක්‍රමය වෙනුවට පූර්ණ ප්‍රති සංවිධානයක් යටතේ නව ගම්පති සේවයක් ස්ථාපිත කළ යුතුය)ග ගම්පතීන් වසර 05 කට වරක් මාරු කළ යුතු අතර එම මාරුවීම් ක්‍රමය උපදිසාපති කොට්ඨාශය තුළ පමණක් විය යුතුය.
(62). මෙම මට්ටම් තුනේම සියළුම රාජ්‍ය නිලධාරීන් සහ දේශපාලනඥයින් අÞළ මට්ටමේ මධ්‍යම රජයේ ප්‍රධාන රාජ්‍ය නිලධාරින් වන මහ දිසාපති, උපදිසාපති සහ ගම්පති යන නිලධාරීන්ගේ ප්‍රධානත්වයෙන් සම්බන්ධීකරණය කෙරෙන යාන්ත්‍රනයක් පිහිටු විය යුතුය. විශේෂයෙන්ම ගම්පතීන් සඳහා අවශ්‍ය අධ්‍යාපන සුදුසුකම් (උÞ: උපාධිධරයින්), වත්කම්, චරිතය ආදීය මීට ඇතුළත් විය යුතු අතර පවතින ග්‍රාම සේවා නිලධාරී ක්‍රමය සම්පූර්ණ ප්‍රතිසංවිධානයකට භාජනය කොට ග්‍රාම සේවා එAකකය ගම් එකක් හෝ කීපයක් යහ පාලනයේ සහ සක්‍රීය පරිපාලනයේ පදනම බවට පරිවර්තනය කළ යුතුය. එසේම අÞළ ගම් මට්ටමේ සියළුම රාජ්‍ය නිලධාරීන් එක් වහලයක් යටතේ කටයුතු කළ යුතුය.
(63). රාජ්‍ය පරිපාලන සේවයේ ජ්‍යෙෂ්ඨතම හා විශිෂ්ටතම නිලධාරීයා යලිත් භාණ්ඩාගාරයේ හා මුදල් අමාත්‍යංශයේ ලේකම් වශයෙන් පත්කොට සමස්ත රාජ්‍ය සේවය ඔහුගේ යටතට පත්කොට ඔහු රාජ්‍ය සේවයේ ප්‍රධානියා බවට පත් කළ යුතුය.
(64). දිසා සහ උපදිසා මට්ටමේ පරිපාලන සේවයේ නිලධාරීන් වශයෙන් අÞළ මට්ටම්වල පරිපාලනය, සම්බන්ධීකරණය, මහජන සම්බන්ධතාව ආදී කරුණු පිළිබඳ විශේෂ හැකියාවක් ඇති අය පමණක් පත්කළ යුතුය. විශේෂයෙන්ම › ලංකා පරිපාලන සේවයේ නිලධාරීන් ජාතික මට්ටමේ තනතුරුවලට පත්කිරීමට පෙර ප්‍රාදේශීය මට්ටමේ අවම වශයෙන් වසර 06ක් (වියලි කලාපයේ වසර 02, කඳුරට වසර 02 හා පහත රට වසර 02ක් වශයෙන් ද දිසා මට්ටමේ වසර 03ක් ද සේවය අනිවාර්යය කළ යුතුය.
(65). › ලංකා පරිපාලන සේවය ශ්‍රී ලංකා රාජ්‍ය පරිපාලන සේවය නමින් නම් කොට එය රාජ්‍ය පාලනයේ ප්‍රමුඛ යාන්ත්‍රනය වන පරිදි පූර්ණ ප්‍රතිසංවිධානයකට භාජන කළ යුතුය.
(66). දේශපාලකයින්ගේ දරුවන් සහ ×තීන් මෙන්ම උසස් රාජ්‍ය නිලධාරීන්ගේ දරුවන් ඇතුලූ කිසිවෙකු රාජ්‍ය සේවයට බඳවාගැනීමේ පිළිගත් ක්‍රමවෙදයට පිටතින් රාජ්‍ය සේවයට හෝ විදේශ සේවයට හෝ සංස්ථා ආදී කිසිවකට බඳවා නොගත යුතුය.
(67). සියළුම මට්ටම්වල රාජ්‍ය සේවා, සංස්ථා සේවක, විදේශ සේවය ආදීයට තෝරා ගැනීම් විවෘත තරඟ විභාග හා සම්මුඛ පරීඬණ අනුව කුශලතා මත පමණක් බඳවා ගත යුතුය. සියළුම පත්වීම් කල යුත්තේ වෘතීය රාජ්‍ය සේවකයින් අතුරෙන් පමණී.
(68). සියළුම නිලධාරීන්ගේ උසස්වීම්, ස්ථානමාරු යනාදිය සුදුසුකම් සහ සේවයේ අවශ්‍යතාවන් අනුව සිදුකළ යුතුය. විනයානූකූල කටයුතු කළ යුත්තේ හුදෙක් විනය පාටිපාටියට අනූකූලවය.
(69). මේකී සියළුම රාජ්‍ය සේවාවන් දේශපාලන මැදිහත්වීම් හා බලපෑම්වලින් සම්පූර්ණයෙන්ම නිදහස් කළ යුතුය. රාජ්‍ය සේවා පිළිගත් නීතී රීතී හා පරිපාලන රෙගුලාසී අනුව ජනතා යහපත පෙරටුකොට ගෙන පැවතිය යුතුය. දැනට පවතින පරිදි එය බලයේ සිටින දේශපාලන පඬයේ zzගෘහ සේවයක් ZZ නොවිය යුතුය.
(70).අධිකරණ, රාජ්‍ය සේවා, පොලිස්, සංස්ථා සේවා, විශ්ව විද්‍යාල සේවා සහ විදේශ සේවා යනාදී සියල්ල ස්වාධීන වෘතීය කොමිෂන් සභා මගින් පාලනය විය යුතුය.
(71). විගණකාධිපති, නීතිපති, මැතිවරණ කොමසාරිස්, අල්ලස් කොමසාරීස් ආදී තනතුරු ස්වාධීන තනතුරු විය යුතු අතර ඔවුන් වගකිව යුත්තේ පාර්ලිමෙන්තුවට පමණක් විය යුතුය.
(72). සියළුම රාජ්‍ය හා අර්ධ රාජ්‍ය සේවාවල පත්වීම් ආදීය තැපෑල මගින් පමණක් කළ යුතු අතර දැනට සිදුකෙරෙන පරිදි දේශපාලඥයින් විසින් උත්සවාකාරයෙන් පත්වීම් භාරදෙන නාස්තීකාරී දේශපාලන යැපුම් මානසිකත්වය ගොඩ නඟන ක්‍රමය වහාම නතර කළ යුතුය.
(73). සෑම රාජ්‍ය සේවකයකුටම කාර්ය සාධනයේ ඉලක්ක ක්‍රමයක් හඳුන්වා දිය යුතුය. එය අවශ්‍ය පරිදි දෛනික, සති, මාසික හා වාර්ෂික වශයෙන් සකස් කළ යුතුය. උපරිම කාර්යය සාධනයක් ලබාගැනීම සහ සංවර්ධනය කඩිනම් කිරීම සඳහා රජයේ නිවාඩු දින ගණන අඩු කළ යුතුය.
(74). සමස්ත රාජ්‍ය සේවයටම (අර්ධ රාජ්‍ය සේවය ඇතුලූව) ඇතුළත්වන පරිදි සාධාරණ ජාතික වැටුප් ක්‍රමයක් (වසර 05න් 05ට සංශෝධනය කෙරෙන) සකස් කොට ක්‍රියාත්මක කළ යුතුය. එA සඳහා ස්ථීර රාජ්‍ය වැටුප් කොම්සමක් පිහිටු විය යුතුය.
(75). සියළුම රාජ්‍ය හා අර්ධ රාජ්‍ය ආයතනවලට දේශපාලන පදනම මත පත්කොට සිටින අÞළ ආයතනවලට බරක්ව සිටින අතිරික්ත සියළු දෙනාම ඉවත් කිරීම සහ පාඩු ලබන සියළුම රාජ්‍ය හා සංස්ථා වසා දැමීම.
(76). අත්දැකීම්වලින් බහුල විශ්‍රාමිකයින්ගේ දැනුමින් එA එA මට්ටමේ සේවය ලබාගැනීමේ වැඩ පිළිවෙළක් (ග්‍රාමීය, උපදිසා, දිසා හා ජාතික) ආරම්භ කළ යුතුය. මේ සඳහා සම්පත් Þයක කමිටු පිහිටු විය යුතුය.
(77). දිසා, උපදිසා හා ගම් මට්ටමින් ජාතික සංවර්ධන වැඩ සටහන් සැලසුම් කිරිම හා ක්‍රියාත්මක කිරීම.
(78). රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කිරීමේදී පූර්ණ වගකිම අÞළ මට්ටමේ රාජ්‍ය නිලධාරීන්ට පැවරීම. මෙහිදී දේශපාලනඥයින්ගේ වගකීම අÞළ කටයුතු අධීඬණය හා පරීඬා කිරීම ආදිය (නඩුවකදී නිතිඥයකුගේ කාර්යභාරය මෙන්) සීමාකිරීම.
(79). ග්‍රාම සේවා වසම් කීපයක් එක්කොට කෝරළයක් (ගම් සභාවක් ආවරණය වන පරිදි) පිහිටුවා එක් කෝරළයක් භාරව ප්‍රධාන ගම්පතිවරයෙකු පත්කිරීම. ග්‍රාමසේවා නිලධාරී – ගම්පති වශයෙන්ද, කෝරාළ – ප්‍රධාන ගම්පති වශයෙන් ද නම් කළ යුතුය.
(80).සියළුම රාජ්‍ය සේවකයින්ගේ හා අර්ධ රාජ්‍ය සේවකයින්ගේ ඡන්දය දීමේ අයිතිය හැර අනෙකුත් දේශපාලන අයිතීන් අහෝසි කළ යුතුය.
(81). වෛද්‍ය ආදී සියලූම රාජ්‍ය සේවකයින්ට පුද්ගලික සේවය තහනම් කළ යුතුය.
(82). රාජ්‍ය සේවාවේ සාරධර්ම සහ නීතී රීතීවලට අනුව කටයුතු කරන නිලධාරීන් ආරඬා කළ යුතුය. එAවා උල්ලංඝනය කරනවුන්ට දැඩි ද~ුවම් දිය යුතුය.
(83). සෑම රාජ්‍ය සේවකයකුටම ඉන්දියාවේ මෙන් එම තනතුරුවලට ගැලපෙන පරිදි විශ්‍රාම වැටුප් යාවත්කාලීන කළ යුතුය. මෙහිදී විශ්‍රාම ගිය දිනය කුමක් වූවද සියලූ දෙනාටම විශ්‍රාම ගිය තනතුරට හිමි වර්තමාන විශ්‍රාම වැටුප ගෙවිය යුතුය.
(84). රාජ්‍ය සේවය බලයේ සිටින ආණ්ඩුවේ ගෘහ සේවයක් නොකොට, ජනතා සේවයට කැපවන ජනතා ගෞරවය දිනාගත හැකි, ජනතාවගේ අයිතීන් ආරක්ෂා කරන පඬ දේශපාලනයට ගැති නැති ජනතා සේවයක් බවට පත් කළ යුතුය.
(85). දැනට පවතින අධික නිවාඩු දින ගණන අඩු කොට ජනතාවගේ ශ්‍රමය උපරිම අන්දමින් ජාතියේ සංවර්ධනයට යොÞ ගැනීම (උÞ. හින්දු, මුස්ලිම් හා කතෝලික ආගමික නිවාඩු දින එA එA ආගමිකයන්ට පමණක් ලබාදීම).
ජාතික නිවාඩු දින වශයෙන් සතර පෝය, සිංහල අලූත් අවුරුදු සහ ජනරජ දිනය පමණක් ප්‍රකාශ කිරීම.
(4).පොදු කරුණු
(86). මරණ ද~ුවම වහාම නැවත ක්‍රියාත්මක කළ යුතුය.
(87). පුරා වස්තු හා මත්ද්‍රව්‍ය පිළිබඳ අපරාධ, ළමා අපචාර, ස්ත්‍රී දුෂණ, රාජ්‍ය දේපල හා මුදල් අයතා පරිහරණය වැනි වරදවලට දැඩි ද~ුවම් (මරණ ද~ුවම සහ ප්‍රජා අයිතිය අහෝසි කිරීම, දේපල රාජසන්තක කිරීම, අÞළ මුදල් අයකර ගැනීමට අමතරව, දීර්ඝකාලීන සිර ද~ුවම්) දිය යුතුය.
(88).දේශපාලඥනයින්, උසස් රාජ්‍ය නිලධාරීන් සහ තවත් අයට වසර 05 න් 05 ට තීරු බදු රහිත වාහන බලපත්‍ර ලබාදීමේ දැනට පවතින හැන්ද අතේ ඇති අයට ඛෙÞගැනීමේ හා ඡන්ද අත්ලස්දීමේ ජනතා වීරෝධි වැඩ පිළිවෙළ වහාම නතර කිරීම සහ මෙම ක්‍රමය ආරම්භ කරන ලද දින සිට නිකුත් කොට ඇති සෑම බලපත්‍රයක් සම්බන්ධයෙන්ම,
අ).බලපත්‍රලාභීයා වාහනය පරිහරණය කරන්නේ නම් එA සඳහා අÞළ සම්පූර්ණ බදු මුදල් (ආනයන කල දිනට අÞළව), එම බදු මුදල සඳහා මේ දක්වා සම්පූර්ණ පොලිය ද අයකර ගත යුතුය.
ආ).අÞළ වාහනය අන්සතු කර ඇත්නම්
• අÞළ චක්‍රලේඛනය උල්ලංඝනය කිරීමට විරුද්ධව ද~ුවම් කිරීම
• අÞළ වාහනය රාජ සන්තක කිරීම
• සහ එහි මුළු වටිනාකම සහ ඊට අÞළ පොලිය, වාහනය පරිහරණය කරන ලද අයගෙන් රජයට අයකර ගැනීම
(89). උතුරු නැෙඟනහිර පලාත්වලින් කොටි ත්‍රස්තවාදීන් විසින් පන්නා දැමූ සියලූම සිංහල සහ මුස්ලිම් ජනයා වහාම එම ප්‍රදේශවල නැවත පදිංචි කිරීම සහ ඔවුන්ගෙන් අහිමි වු ඉඩම් ආපසු ලබාදීම.
(90). බෞද්ධයන් බලහත්කාරයෙන් අන්‍යාගම්වලට හරවා ගැනීම තහනම් කිරීම සහ ආගම් අතර වෛරය වපුරන පුද්ගලයින්ට දැඩි ද~ුවම් දීම, මුස්ලිම් පල්ලිවල දිනකට 05ක් ශබ්ද විකාශන මගින් කෙරෙන ආගම ඇදහීම මෙන්ම පන්සල් ඇතුලූ අනෙකුත් ආගමික ආයතනවල ද තෝරතෝංචියක් නැතිව බලපත්‍ර නොමැතිව කෙරෙන ඝෝෂා නතර කළ යුතුය.
(91). ජාත්‍යන්තර පාසැල් ක්‍රමය අහෝසි කොට රාජ්‍ය අධීඬණය යටතේ ජාතික අධ්‍යාපන ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කරන පුද්ගලික ආයතන බවට පරිවර්තනය කිරීම සහ ජාතික අධ්‍යාපන ප්‍රතිපත්තියක් සකස් කිරීම සහ සිංහල, දෙමළ හා මුස්ලිම් ආදී වශයෙන් වර්ගවාදය අනුව පාසල් පවත්වාගෙන යාම වහාම නතර කිරීම. අධ්‍යාපන ඇමති ප්‍රකාශ කොට ඇති පරිදි විද්‍යාල 1000 ක් පිහිටුවීමට පෙර දැනට තිඛෙන මධ්‍ය විද්‍යාල 54 යාවත් කාලීන කිරීම.
(92). දැනට වාර්ෂිකව පවත්වන ආණ්ඩුකාර සම්මේලන සහ මහ ඇමති චාරිකා නතර කිරීම සහ විශාල වශයෙන් රාජ්‍ය මුදල් නාස්ති කරමින් විදේශ සංචාර සඳහා ප්‍රාදේශීය සභා සහ පළාත් සභා නියෝජිතයින් යැවීම වහාම නතර කිරීම.
(93). 1951 උඩරට ගැමි කොමිෂන් සභා වාර්තාවේ 156 (්) සඳහන් පරිදි උඩරට ප්‍රදේශ සංවර්ධනය කිරීම සඳහා උපදේශක හා පූර්ණ විධායක බලතල සහිත සංවර්ධන මණ්ඩලයක් වහාම ස්ථාපිත කිරීම සහ මුහුදු මට්ටමින් අඩි 5,000 ක් ඉහළ සියළුම ප්‍රදේශ ජාතික ආරඬිත ප්‍රදේශ වශයෙන් ප්‍රකාශ කොට ආරඬා කිරීම සහ දේශයේ හදවත බඳුවූ ජල පෝෂක ප්‍රදේශය වන මධ්‍යම කඳුකරය ආරඬා කිරීමේ පුළුල් වැඩ පිළිවෙළක් ක්‍රියාත්මක කිරීම.
(94). ජනවර්ග අනුව එකරාශීව පදිංචි කරවීම හෝ පදිංචීවිම සහ ජනවර්ග අනුව පළාත් පාලන හෝ පාර්ලිමේන්තු ආසන සීමා නිර්ණය කිරීම තහනම් කිරීම.
(95). අන්‍ය ජනවර්ගවලට අයත් පුද්ගලයින් හා අන්‍ය ආගමිකයින් සමග සිංහල කාන්තාවන් විවාහ වන අවස්ථාවලදී,
අ).ඔවුන්ගේ ආගම වෙනස් නොකිරීම සහ ඔවුන්ගේ දරුවන්ට මවගේ ආගම අනිවාර්යය කිරීම.
ආ).දරුවන්ට මව් පෙළපතේ නාමයදීම අනිවාර්යය කිරීම සහ එවැනි විවාහ සිදුවීම් අවම කිරීම.
(96). නිදහස් දිනය වැනි ජාතික වැදගත් කමකින් යුතු රාජ්‍ය උත්සවවලට හැර රජයේ හා මැති ඇමතිවරුන්ගේ සහභාගිත්වයෙන් පැවැත්වෙන සියලුම අන්දමේ නාස්තිකාර උත්සව නතර කිරීම සහ නිදහස් උත්සවය සහ පාසල්වල උත්සව හැරණුවිට අනෙකුත් කිසිම උත්සවයන්ට පාසැල් සිසුන් සහභාගි කරවා නොගැනීම (උÞ: පදවි ප්‍රාප්ති දේශපානඥයින්ගේ උපන්දින උත්සව).
(97). දේශීය ආර්ථීකයේ මුල් තැන කෘෂිකර්මය, ධීවර සහ පශ= සම්පත් සංවර්ධනයට දීම. එසේම දේශීය තාඬණය තුළින් කෘෂිකර්මය නගා සිටුවීම සහ දේශීය ආහාරවලට මුල්තැන දීම හා ප්‍රචලිත කිරීම සහ කෘෂි රසායනික, කෘමිනාශක වැනි මිනිස් සෞඛ්‍යයට හා පරිසරයට අහිතකර දැ තහනම් කිරීම.
(98). ආර්යූවේදය නගා සිටුවීම සෑම ගමකටම ආර්යූවේද රෝහලක් හෝ වෙද මැදුරක් ලබාදීම.
(99). රැකියා උත්පාදන මාර්ගයක් වශයෙන් ගෘහ කර්මාන්තය හා කූඩා කර්මාන්ත නගා සිටුවීම. එයට අවශ්‍ය අමුද්‍රව්‍ය,උපකරණ පහසු මිලට ලබාදීම සහ වෙළඳපල පහසුකම් වැඩි දියුණු කිරීම.
(100). ස-. මේ රටේ උපත් පාලන වැඩ පිළිවෙළවල් වහාම නතර කිරීම.
සස-.මේ රටේ ආරඬාවට සහ සාම්ප්‍රÞයික සංස්කෘතියට තර්ජනයක් වන මුස්ලිම් කාන්තාවන්ගේ අබායා සහ පර්Þ වැනි ඇඳුම් විලාසිතා සහ වෙනත් ඕනෑම අයකුගේ එබඳු ක්‍රියා නීතියෙන් තහනම් කිරීම.
සසස-. දැනට විදේශ රටවලින් සහ සංවිධානවලින් එක් එක් ජනවර්ග සඳහා සෘජුවම ලබාදෙන සියලුම ප්‍රÞනයන් (ඉන්දියාව – දෙමළ ජනයාට, අරාබි රටවල් – මුස්ලිම් ජනයාට) මින් ඉදිරියට ලංකා රජය හරහා පමණක් ලබාගැනීම.
ඩස-. දැනට විශාල වශයෙන් පාඩූ ලබන සංස්ථා සහ රාජ්‍ය ආයතන වහාම (දේශපාලනයෙන් මුÞ) වෘත්තීය කළමණාකරන යටතේ ප්‍රතිසංවිධානය කොට ලාභ ලබන ආයතන බවට පත්කළ යුතුය. එසේ කිරීමට නොහැකි සියලූම ආයතන රටට බරක් නොවීම සඳහා වහාම වසා දැමීය යුතුය. දැනට සිදු කෙරෙන පරිදී භාණ්ඩාගාරය විසින් එAවා නඩත්තු කිරීම වහාම නතර කිරීම. කෝප් වාර්තාවෙන් විශාල වශයෙන් පාඩු ලබන බවට වාර්තා වී ඇති ආයතන භාර අමාත්‍යවරුන් හා නිලධාරීන් සියලූ දෙනා වහාම ඉවත් කොට සුදුසු ද~ුවම් දීම.
¹).ආගමික, පුජ්‍ය, පූජක, කාන්තාවන්, ළමුන්, ආබාධිතයින් හා වයස 60 න් ඉහළ වැඩිහිටියන්ට ප්‍රවාහන සේවයේ්, සෞඛ්‍ය වැනි ඬෙත්‍රවල විශේෂ පහසුකම් සැලසීම.
ඩස-. මැද පෙරදිග හෝ වෙනත් රටවලට ගෘහ සේවා නමින් වහල් සේවයට කාන්තාවන් යැවීම වහාම නතර කිරීම. දේශයේ හා ජාතියේ අභිමානය, සÞචාරය සහ සංස්කෘතිය නසන සිංහල බෞද්ධයන් පමණක් නොව සමස්ත ලාංකික ජනතාව නින්Þවට හා අවමානයට පත්කරන මැද පෙරදිග ඇතුළු සියලූ රටවලට පුද්ගලයින් හා කාන්තාවන් වහල් සේවයට යැවීම වහාම නතර කොට ඔවුන්ට මෙරට තුළ සාධාරණ ජීවිතයක් ගත කළ හැකි වැඩ පිළිවෙළක් ස්ථාපිත කිරීමට පොරොන්දු විය යුතුය.
ඩසස-.මේ රටේ සෑම පුරවැසියෙකුටම විශේෂයෙන්ම තරුණ පරම්පරාව, ස්ථීර හෝ තාවකාලිකව රැකියා කිරීමට විදේශ ගත වූ විට තම මව්බිම අත්හැර විදේශ ගතවීමේ මානසිකත්වයෙන් වහාම මිදිය යුතු බවට මානසික විප්ලවයක් ඇති කළ යුතුය.
ඩසසස-. මතුපිට මෙන්ම පොළොව යට තිඛෙන සියළුම පුරාවස්තු හා බෞද්ධ වෙහෙර විහාර ආරඬා කිරීම හා පූජාබිම්වලින් සියලුම පදිංචිකරුවන් ඉවත් කිරීම.
සං-. දේශීය සංස්කෘතියට පටහැනි සියලුම රූපවාහීනී, ගුවන් විදුලි වැඩසටහන් වහාම නතර කිරීම (උÞ. දකුණු ඉන්දීයානු චිත්‍රපට ආදිය).
වහාම ක්‍රියාත්මක කළ යුතු කරුණු
1).පූර්විකාවේ සඳහන් පරිදි මේ රටේ වාසය කරන සියලුම සිංහල,දෙමළ, මුස්ලිම් හා වෙනත් සෑම ජනකොටස් සහ ලෝකයේ සියලුම රටවල් විසින් ද මේ රට සිංහල බෞද්ධයන්ගේ පරම නිජබිම වන zz සිංහල බෞද්ධ රාජ්‍යයZZ වශයෙන් පිළිගත යුතුය. එසේ පිළිනොගන්නා කිසිම රටක් සමග තානාතිපතිකම් නොපැවැත්විය යුතුය.
2).දැනට හුදෙක් ආත්මාර්ථය සඳහා බලය රැකගැනීමට වැඩි පිරිසක් තම ග්‍රහණයේ හිරකොට තබා ගැනීම සඳහා පිහිටුවා ඇති කිසිදු අර්ථයක් නැති රටේ ආර්ථීකයට බරක් වූ ජනතාවගේ හිස මත පටවා ඇති අමාත්‍යංශ සියල්ල වහාම වසා රටේ යහපාලනයට හා කඩිනම් සංවර්ධනයට ගැලපෙන අර්ථවත් විෂය ඛෙදීමක් අනූව ඇමතිවරුන් 20 දෙනෙකුගෙන් යුතු රටට බරක් නැති කුඩා අමාත්‍ය මණ්ඩලයක් පිහිටුවීම.
3).ජනාධිපති සියලූ ඇමතිකම් අත්හැරීම, මුක්තිය අහෝසි කිරීම හා 18 වන ව්‍යවස්ථාව වහාම අහෝසි කිරීම.
4).17 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ සඳහන් කොමිෂන් සභා වහාම පිහිටුවීම සහ ක්‍රියාත්මක කිරීම.
5).1987 ඉන්දු ලංකා ගිවිසුම සහ 13 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය වහාම අහෝසී කිරීම සහ එම සංශෝධනය යටතේ
ස).පිහිටුවන ලද පළාත් සභා
සස).පුරුවැසිකම් දෙන ලද ඉන්දීය වතු කම්කරුවන් 500,000 කගේ පුරවැසිභාවය සහ
සසස).දෙමළ රාජ්‍ය භාෂාව කිරීම වහාම අහෝසි කිරීම.
6).අනුපාත ඡන්ද ක්‍රමය අහෝසි කොට පැරණි කේවල ආසන ක්‍රමයට යාම සහ එA අනුව සියලූ මැතිවරණ පැවැත්වීමට විධිවිධාන යෙදීමට ආරම්භ කිරීම.
7).නිදහස් දිනය, ජනරජ දිනය සහ 2009 වර්ෂයේ මැයි 19වන දින ත්‍රස්තවාදීන් පරාජය කළ දිනය හැර දැනට පවත්වන නාස්තිකාරී සියලු රාජ්‍ය උත්සව නතර කිරීම.
8).රජයේ සියලූ පත්වීම් උත්සවාකාරයෙන් දීමේ වර්තමාන ක්‍රමය වහාම නතර කොට එම පත්වීම් තැපැල් මගින් දීම.
9).සියලුම දේශපාලනඥයින්ගේ විශ්‍රාම වැටුප් ක්‍රමය, අසීමිත ආරඬාව (විවිධ දීමනා, රඬණ සහ පාර්ලිමේන්තු පැමිණීමේ දීමනාව) ආදී වරප්‍රසාද අහෝසි කිරීම.
10).දේශපාලනඥයින්ට හා ඇතැම් උසස් නිලධාරීන්ට රාජ්‍ය/අර්ධ රාජ්‍ය දැනට දෙනු ලබන තීරු බදු රහිත බලපත්‍ර ක්‍රමය වහාම අහෝසී කිරීම හා පොදු 03 යටතේ ක්‍රියාමාර්ගය ආරම්භ කිරීම.
11).දේශපාලනඥයින් සෘජුව හෝ වක්‍රව රජයේ කොන්ත්‍රාත් ලබාගන්නා ක්‍රමය වහාම නතර කිරීම.
12).දූෂණ හා මතභේදයන්ට ලක්ව සිටින සියලුම මැති ඇමතිවරුන් එම තනතුරුවලින් වහාම ඉවත්කොට ඔවුන්ට විරුද්ධව විනයානූකූල ක්‍රියා කිරීම ඇරඹීම.
13).දැනට විශාල වශයෙන් පාඩු ලබන › ලංකන්, තෙල් සංස්ථාව, ලංගම, දුම් රිය දෙපාර්තමේන්තුව, මිහින් ලංකා වැනි ආයතන වහාම ප්‍රතිසංවිධානය කොට එAවා ලාභ ලැබිය හැකි තත්වයට පත්කළ හැකි වෘත්තීය කළමණාකරනයක් ඇති කිරීම හා එවැනි පාඩූ ලබන ජාතික ආර්ථීකයට වැදගැම්මක් නැති සියලුම රාජ්‍ය හා අර්ධ රාජ්‍ය ආයතන වසා දැමීමට පියවර ගැනීම.
14).සියලුම මැති ඇමතිවරුන්ගේ ප්‍රචාරක දැන්වීම් පුවරු වහාම ගලවා දමා එAවාට ගිය වියදම් අÞළ පුද්ගලයින්ගෙන් අයකර ගෙන රාජ්‍ය ආÞයමට බැර කිරීම.
15).සියලුම දේශපාලනඥයින්ට සහ රාජ්‍ය නිලධාරීනට ආමන්ත්‍රණය කිරීමේදී දැනට භාවිතා කරනු ලබන අතිගරු, ගරු වැනි ආමන්ත්‍රණ වහාම නතර කිරීම.
16).රාජ්‍ය/අර්ධ රාජ්‍ය අංශවලට මෙරට පිටරට(ව්දේශ සේවය) සිටින වෘත්තීය නොවන සියලුම දේශපාලන පත්වීම් අවලංගු කොට එම තනතුරුවලට වෘත්තීය නිලධාරීන් පත්කිරීම. තනතුරුවලට පත්කිරීමේදී දැනට ලබාගන්නා දේශපාලනඥයින්ගේ නිර්දේශ ක්‍රමය වහාම නතර කොට එම තනතුරු සඳහා ගැසට් මගින් තරග විභාග පවත්වා සුදුස්සන් පමණක් බඳවා ගැනීම ආරම්භ කිරීම.
17).රාජ්‍ය සේවයේ දැනට පවතින වැටුප් විෂමතා කැඳහැලිය නැතිකොට සියලූ දෙනාට සාධාරණය ඉටුකිරීම සඳහා පොදු රාජ්‍ය වැටුප් ක්‍රමයක් සකස් කිරීම සඳහා ස්ථාවර රාජ්‍ය වැටුප් කොමිසමක් පත් කිරීම.
18).මරණ ද~ුවම වහාම ක්‍රියාත්මක කිරීම.
19).නිදහස් දිනයට හැර දේශපාලනඥයින් සහභාගි වන සෙසු සියලූ උත්සව සඳහා පාසල් සිසුන් සහභාගි කරවා ගැනීම නතර කිරීම.
20).දිවයින පුරා පවතින පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී නැති ආසන සඳහා ජනතාවට වගකිව යුතු මන්ත්‍රීවරයෙකු සිටීම සඳහා දැනට සිටින මැති ඇමතිවරු අÞළ දිස්ත්‍රික්කයේ එක් එක් ආසනයට වහාම අනුයුක්ත කිරීම.
21).මැති ඇමතිවරුන්ගේ ගිනි අවි රජයට ගැනීම.
22).දැනට සිටින මැති ඇමතිවරුන්ගේ (ජනාධිපති ඇතුලූ) සියලුම මට්ටමේ මහජන නියෝජිතයන්ගේ,රාජ්‍ය/අර්ධ රාජ්‍ය හා වීදේශ දූත මණ්ඩල ප්‍රධානීන් මසක් ඇතුලත වත්කම් ප්‍රකාශ කළ යුතුය.
23).දැනට දිවයින පුරා මුස්ලිම් පල්ලිවල ශබ්ද විකාශන යන්ත්‍ර මගින් දිනකට පස්වතාවක් කෙරෙන ආගම ඇදහීම වහාම තහනම් කිරීම.
24).සිංහල, දෙමළ හා මුස්ලිම් ආදී වර්ගවාදී දේශපාලන පඬ සියල්ල වහාම තහනම් කිරීම.
25).රටේ අභ්‍යන්තර කටයුතුවලට ඉන්දියාව ඇතුළු විදේශ රටවල් මැදිහත් වන පරිදි කටයුතු කිරීම මේ රටේ සියලුම රටවැසියන්ටත් එසේම සියලුම දේශපාලන සහ වෙනත් සංවිධානවලටත් තහනම් කිරීම සහ එවැනි සියලූ දෙනා රාජ්‍යද්‍රෝහී, ජාතිද්‍රෝහී හා දේශද්‍රෝහීන් වශයෙන් නීතීගත කිරීම. එසේම අනවශ්‍ය අන්දමින් මේ රටේ අභ්‍යන්තර කටයුතුවලට මැදිහත් නොවන මෙන් සියලුම රටවලට දැන්වීම සහ ඊට එකඟ නොවන රටවල් සමග තනාපති සම්බන්ධතා නතර කිරීම.
යෝජිත අමාත්‍යාංශ
1).අග්‍රාමාත්‍ය, රාජ්‍ය පරිපාලන සහ ක්‍රම සම්පාදන හා බුද්ධ ශාසන
2).මුදල්
3).ස්වදේශ කටයුතු හා ග්‍රාම සංවර්ධන
4).විදේශ කටයුතු හා විදේශ රැකියා
5).අධ්‍යාපන, සංස්කෘතික,ක්‍රීඩා හා තරුණ කටයුතු
6).කෘෂිකර්ම හා ගොවිජන සේවා
7).කර්මාන්ත හා බලශක්ති
8).ඉඩම්, වාරිමාර්ග හා පාරිසරික
9).සෞඛ්‍ය, පළාත් පාලන හා සමාජ සේවා
10).ප්‍රවාහන, මහාමාර්ග හා අහ්‍යන්තර ගමනා ගමන
11).අධිකරණ හා පාර්ලිමේන්තු කටයුතු
12).නාගරික සංවර්ධන, කම්කරු හා රැකී රඬා
13).වෙළඳ, නාවික, වාණිජ හා ගුවන් සේවා
14).සමූපකාර, ආහාර හා අභ්‍යන්තර වෙළඳ
15).රජයේ වැඩ, ප්‍රවෘත්ති, ජනමාධ්‍ය, විදුලි සංදේශ හා තැපැල්
16).රජයේ වැඩ නිවාස සහ කම්කරු
17).ක්‍රම සම්පාදන සහ සැලසුම් ක්‍රියාත්මක කිරීමේ
18). ධීවර සහ ජලජ සම්පත්
19).විද්‍යා හා තාඬණ කටයුතු රජයේ සියලුම දෙපාර්තමේන්තු සහ සෙසු රාජ්‍ය ආයතන මෙම අමාත්‍යංශ යටතේ අර්ථාන්විතව ගලපා පෙළ ගැස්සවිය යුතුය.
දැනට තිඛෙන අමාත්‍යංශ
1).කෘෂිකර්ම සංවර්ධන හා ගොව්ජන සේවා
2).ළමා සංවර්ධන හා කාන්තා බලගැන්වීමේ
3).ප්‍රජා සංවර්ධන සහ සමාජ විෂමතා නැතිකිරීමේ
4).ව්‍යවස්ථා සංවර්ධන හා ජාතික එකාබද්ධතා
5).තැනීම් හා ඉංජිනේරු සේවා
6).සංස්කෘතික හා ජාතික උරුමය පිළිබඳ
7).ආරඬක, මහජන ආරඬාව, නීතිය හා සාමය
8).ආපÞ කළමණාකරන හා මානව අයිතිය රැකීමේ
9).අධ්‍යාපන
10).උසස් අධ්‍යාපන
11).ව්‍යාපාර සංවර්ධන හා අයෝජන ප්‍රවර්ධන
12).පාරිසරික හා ස්වාභාවික සම්පත්
13).අපනයන සංවර්ධන හා ජාත්‍යන්තර වෙළඳ
14).මුදල් හා සැලසුම් කටයුතු
15).ධීවර හා ජලජ කර්මාන්ත
16).විදේශ රැකියා ප්‍රවර්ධන හා ශ=භසාධන
17).සෞඛ්‍ය හා පෝෂණ
18).මහාමාර්ග හා මාර්ග සංවර්ධන
19).නිවාස හා පොදු පහසුකම්
20).දේශීය වෛද්‍ය
21).කාර්මික සංවර්ධන
22).අභ්‍යන්තර පරිපාලන
23).වාරිමාර්ග හා ජලකළමණාකරන
24).අධිකරණ හා නීතී ප්‍රතිසංස්කරණ
25).කම්කරු සුභසාධන හා මිනිස්බල
26).ඉඩම් හා ඉඩම් සංවර්ධන
27).සත්ව නිෂ්පාදන
28).පළාත් පාලන හා පළාත් සභා
29).ජනමාධ්‍ය හා ප්‍රවෘත්ති
30).ජාතිය ගොඩනැගීමේ හා රාජ්‍ය යටිතල සංවර්ධන
31).පාර්ලිමේන්තු කටයුතු
32).ඛනිජ තෙල් හා ඛනිජතෙල් සම්පත් සංවර්ධන
33).සැලසුම් හා සැලසුම් ක්‍රියාත්මක කිරීමේ
34).වැවිලි කර්මාන්ත
35).වරාය හා ගුවන් සේවා
36).තැපැල් හා විදුලි සංදේශ
37).බලශක්ති
38).රාජ්‍ය පරිපාලන හා ස්වදේශ කටයුතු
39).ආගමික කටයුතු හා චරිත අභිවෘධි
40).රාජ්‍ය වැවිලි කළමණාකරන හා සංවර්ධන
41).පුනරු†පන හා ආපÞ සහන
42).ග්‍රාමීය කර්මාන්ත ස්වයං රැකියා
43).විද්‍යා හා තාඬණ කටයුතු
44).සමාජ සේවා සහ සමාජ ශ=භසාධන
45).ක්‍රීඩා සහ මහජන විනෝද කටයුතු
46).අතිරේක වැවිලි භෝග
47).පේෂකර්ම සංවර්ධන
48).සංචාරක
49).වෙළඳ,අලෙවි සංවර්ධන,සමූපකාර සහ පාරිභෝගික කටයුතු
50).ප්‍රවාහන
51).නාගරික සංවර්ධන හා පූජනීය ප්‍රදේශ සංවර්ධන
52).වෘත්තීය හා තාඬණ සංවර්ධන
53).ජලසම්පාදන හා ජලාපවහාන
54).තරුණ කටයුතු
55).තරුණ බලගැන්වීමේ හා සමාජ සංවර්ධන
56).මහජන සම්බන්ධතා
57).ආර්ථීක සංවර්ධන
58).පුද්ගලික ප්‍රවාහන
(මීට අමතරව ජ්‍යෙෂ්ඨ ඇමතිවරුන් 10 දෙනෙකු සහ තවත් අප නොදන්නා අමාත්‍යාංශ ගණනාවක් ද එA සියල්ල එකතු වූ විට ඇමතිවරු සහ නියෝජ්‍ය ඇමතිවරු 112 කට වැඩියෙන් සිටිත්)
මැතිවරණ ප්‍රකාශනයේ විශේෂ අවධානයට යොමු විය යුතු කරුණු
1).13 වන ව්‍යාවස්ථා සංශෝධනය හා ෙජ්.ආර්. රජිව් ගිවිසුම අහෝසි කිරීම සහ 13 වන සංශෝධනය යටතේ ගනු ලැබූ සියලූ තිරණ අහෝසි කිරීම.
2).ත්‍රී සිංහලය නැවත පිහිටුවීම සහ එA අනුව රට සභා, දිසා සභා සහ ගම් සභා අනුව නව පාලන රටාවක් ඇති කොට පළාත් ක්‍රමය අහෝසි කිරීම.
3).ජනාධිපති තනතුර,පාර්ලිමේන්තුව, රට සභා සහ ගම් සභා යන ආයතනවල නිල කාල සීමා වෙනස් කළ නොහැකි පරිදි ව්‍යවස්ථාවෙන්ම නියම කිරීම.
4).අනුපාත ඡන්ද ක්‍රමය හා දිස්ත්‍රික් මන්ත්‍රී ක්‍රමය අහෝසි කොට සෑම මන්ත්‍රී කොට්ඨාශයකටම මහජන නියෝජිතයකු සිටින මැතිවරණ ක්‍රමයක් ඇති කිරීම.
5).පාර්ලිමේන්තු, රට සභා සහ ගම්සභා නියෝජිතය්ගේ ඡන්දයෙන් ජනාධිපතිවරයෙකු තෝරා පත් කරගැනීම සහ ඔහු ලකිසුරු නමින් නම් කිරීමග ව්‍යවස්ථාවෙන් නියම කරන අවස්ථාවන්වලදී හැර ඔහුගේ ව්ධායක බලතල ඉවත් කිරීම හා ජනාධිපති මුක්තිය ඉවත් කිරීම සහ ජනාධිපතිට කිසිදු අමාත්‍යාංශයක් දැරීම තහනම් කිරීම.
6).විධායක බලතල සහිත ජනතා ඡන්දයෙන් තෝරා පත්කරගන්නා අග්‍රාමාත්‍යවරයෙකු සහිත අමාත්‍ය මණ්ඩලයට විධායක බලතල පැවරීම.
7).ජාතික ලැයිස්තු මන්ත්‍රී ක්‍රමය අහෝසි කොට පාර්ලිමේන්තුවේ ආසන සංඛ්‍යාව අඩුකිරීම. අග්‍රාමාත්‍යවරයා ඇතුළු 20 කින් සමන්විත අමාත්‍ය මණ්ඩලයක්.
8).රාජ්‍ය පාලනයේ හා දේශපාලනයේ ගුණාත්මකභාවය වැඩි කිරීම සහ විවිධ ඬෙත්‍ර පිළිබඳ විශිෂ්ට දැනුමක් ඇති 35 කින් සමන්විත උත්තර මන්ත්‍රී මණ්ඩලයක් දැනට විකාරයක්ව ඇති ජ්‍යෙෂ්ඨ ඇමති නම් අහෝසි කිරීම
9).අධිකරණය, රාජ්‍ය සේවය, විශ්ව විද්‍යාල, මැතිවරණ සහ අල්ලස් කොමිසම ආදියේ ස්වාධීනත්වය හා ගුණාත්මකභාවය ආරඬා කිරීම, දේශපාලනීකරණයෙන් මුදවා ගැනීම සහ ඒවා කාර්යඬම ජනතා හිතවාදී ආයතන බවට පත්කිරීම.
10).එක් රටක්, එක් ජාතියක්, එක් නීතීයක් හා එක් රාජ්‍ය භාෂාවක්
11).රාජ්‍ය ආගම බුද්ධාගම. සෙසු ආගම් ඇදහීමේ නිදහස
12).දේශපාලනඥයින්ට සහ රාජ්‍ය සේවකයින්ට දැඩි ආචාර ධර්ම පද්ධතියක්. දුෂණයෙන් හා නාස්තියෙන් තෝර ජනතා සේවයට කැපවූ කාර්යක‍ෂම රාජ්‍ය පාලනයක් සහා රාජ්‍ය සේවයක්
13).අගතිගාමී පඬ දේශපාලනයෙන් රට ජාතිය ආරඬා කොට ගැනීම සඳහා පඬ දේශපාලනයෙන් විනිර්මුක්ත උත්තරීතර ජාතික උපදේශක මණ්ඩලයක්
14).සියළුම ජාතිවාදී ආගම්වාදී දේශපාලන පඬ තහනම් කිරීම
15).ජාතික ප්‍රතිපත්තී සැකසීම සඳහා අග්‍රාමාත්‍යවරයාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් මධ්‍ය ජාතික සැලසුම් මණ්ඩලයක්
16).පාර්ලිමේන්තුවේ සහ පළාත් සභාවල දැනට සිටින 900 කට ආසන්න නියෝජිතයින් සංඛ්‍යාව අඩුකිරීම.
17).දැනට ක්‍රියාත්මක මැති ඇමතිවරුන්, උසස් රාජ්‍ය නිලධාරීන් සඳහා බදු සහන යටතේ වාහන ලබාදීම අහෝසි කිරීම.
18).පුරප්පාඩු වන සෑම මන්ත්‍රී තනතුරුකටම අතුරු ඡන්ද
19).1987 සිට වැරදි ක්‍රියාවල යෙදුනු රාජ්‍ය දේපල ගසාකෑ සියලූ දෙනාට දැඩි ද~ුවම්
20).දේශපාලනඥයින්ගේ අධික වරප්‍රසාද, විශ්‍රාම වැටුප් ඇතුලූව අහෝසි කිරීම
21).මැතිවරණවලින් පරජය වන කිසිවෙකු පත්කළ මන්ත්‍රී, සෙනෙට් සභා මන්ත්‍රී, රාජ්‍ය සේවා, විදේශ සේවා හෝ සංස්ථා සේවා සඳහා පත් නොකිරීම
22).සියලුම විශ්‍රාමකයින්ට විශ්‍රාම ගිය තනතුරට අÞළ තනතුරේ වර්තමාන විශ්‍රාම වැටුප හා ඊට අÞළ සියලූ දීමනා ලැඛෙන පරිදි නිරන්තර යාවත්කාලීන කිරීම
23).රාජ්‍ය පරිපාලන සේවයේ ෙජ්ෂ්ඨතම එසේම දඬතම නිලධාරියා භාණ්ඩාගාරයේ හා මුදල් අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් වශයෙන් පත් කිරීම සහ ඔහු රාජ්‍ය සේවයේ ප්‍රධනියා වශයෙන් පත් කිරීම
24).වසර 350ක් පුරා මේ රට ජාතිය හා සාසනය පරදේශීන්ගෙන් ආරඬා කර දුන් සිංහලයින්ට අහිමි වූ අයිතිවාසිකම් ලබාදීම සඳහා 1951 උඩරට ගැමි කොම්සමෙන් නිර්දේශිත පූර්ණ බලතල සහිත සංවර්ධන අධිකාරියක් පිහිටුවීම.
25).මෙම සිය පනතේ අංක 49 අනුව නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් මාස 6 ක් ඇතුළත සකස් කොට සම්මත කර ගැනීම
ආචාර්ය සුදත් ගුණසේකර
සභාපති
081 – 2232744